Chang - Tsu en de Meester

Chang - Tsu en de Meester

Chang-Tsu was een zeer getalenteerde jonge dorpeling omstreeks 400 voor Chr. Er is erg weinig bekend over dit verhaal. Het gerucht gaat dat op een goeie dag, Chang-Tsu, -die nog maar 18 jaar was- met een probleem worstelde, en daar niet uit kwam. Hij begreep niet waarom zijn gevoel hem dwong om achter een vrouw aan te gaan, en hij zichzelf zo raar ging gedragen, alsof er 'iets' zich van hem meester maakte...

Aangekomen in de tuin van de wijze man, begon het gesprek, en de wijze wist meteen al waarvoor Chang gekomen was..

Chang) "Meester, vergeef me dat ik u om raad kom vragen.." Ik ... 'Stop!', zei de meester, die hem direct onderbrak. "Ga zitten Chang, ik heb veel over je gehoord.., men zegt dat je overal in uitblinkt.' Je bent een slimme jongen, en daarom verbaast het mij niet dat je met dit probleem naar me toe bent gekomen."

Chang) "Maar hoe kunt u weten waarvoor ik ben gekomen?"

Meester) - zwijgt - 

Toen keek de meester naar de lucht en wees naar de takken. "Kijk Chang, zie je die bloemtrossen?"

Chang) "Ja, ze zijn mooi"

Meester) 'Klopt, maar niet altijd' De bloemen zijn precies één week mooi, en zij volgen een cyclus.' De bloemen weten niet van hun eigen schoonheid, en zo ook is het met ons mensen, en die jij begeert.' Hoe meer jij erkent, hoe meer afstand jij creeert. 'Wie alleen de bloemen erkent, beledigt de boom."

Chang) * - verbaasd -*  

Meester) "Omdat jij zo slim bent, heb je overal controle op, maar liefde en lusten, laten zich niet dwingen. Liefde is vrij en altijd onzeker" Zij kan niet bestaan in gevangenschap." Jouw vraag is of of de seksualiteit het hoogste doel is dat je als man kunt bereiken, toch?" Dit, omdat het de moeilijkste taak is van het bestaan."
"Maar seks is dat absoluut niet, hooguit een troost." Het is dus eventjes, maar al snel wil je meer. Daarvoor lever je jezelf in, en dat kan je kapot maken."

"Wij gebruiken de vrouw, want zij is onze gids, en via haar poort der zaligheid duiken we de tijdloze dimensie in"  Als je alleen dat in de vrouw vereert, wordt zij een monster. "Negeer je haar, dan is zij teder en lief..."
"Deze paradox houd je gevangen, en maakt dat hetgeen je zo graag wilt, altijd onbereikbaar is.' Dit, beste Chang, is het evenwicht wat leven stuurt en in stand houdt.' En hierin liggen goed en kwaad op de loer. Deze wet zorgt dat er gestraft wordt, zonder dat wij mensen hoeven in te grijpen. Dit is de geest van het geweten."

"En zo beste Chang, ziten wij gevangen als we willen, en krijgen wij als we er niet om vragen" Het is je eigen streven, wat je in de weg zit ...
'Natuur was voordat wij mensen er waren, alleen maar strijd. 'Beschaving speelt nog maar kort een rol.' Wapenen doe je, door te ontwapenen'. Zo bereik je meer..."

 

* - er volgde een stilte - * 
 

Chang stond op, maakte een langzame eerbiedige buiging en keek naar de grond. Bleef zo 5 seconden staan, en draaide zich om. Keek nog even naar de bloeiende takken, en aaide de boom. 
De meester zag dit, en zei in zichzelf:

"Chang, Chang... jij hebt me begrepen...."

Er verscheen een lach op het gezicht van de meester, en zijn vrouw kwam vanuit het huis. 

"Wie was dat?", vroeg zij. 

"Ohh, dat was Chang", antwoordde de wijze.' Chang gaat binnenkort trouwen ...."