Translate

maandag 16 augustus 2010

De schijn van surrealistische bogus, Hyves

~Vrij uit de klauwen van grote media consorten~

Radicale beschouwing op "gewone" zaken

Ben er sinds mijn account, niets gelukkiger op geworden. Er gaat echter wel een hoop tijd in zitten. Mijn leven wordt digitaal, mijn verlangen krijgt niets. De wereld is buiten, en in de fantasie. Die fantasie teert deels op hoop. Maar alle hoop is tevergeefs, als je veel Hyves gebruikt.

Hyves houdt de fantasie levend, de hoop nog groter. Maar daar blijft het bij!! Het is een kloof die niet te overbruggen is. Behalve door te doen, actie te ondernemen in real life. Leven is en blijft daar waar de computer niet is. En een account is geen representatie voor de persoon in kwestie. Slechts een tipje van diens creatieve sluier. Ik ga voor echt, ik ga voor direct. Ik ga praten en schrijven in de wereld, op straten in parken, zelfs de bibliotheek. Mijn krabbels worden brieven, die 's middags op de mat gevonden worden. Waarbij alleen al het lezen van het handschrift de nieuwsgierigheid prikkelt tot het uiterste. Het zijn die lijnen uit de pen, die een betekenis overdragen waar meer vanuit gaat dan Times new roman.
We vlakken uit, personificatie is slechts de moeite van enkele muisklikken... De laagdrempeligheid die gelijk staat aan de keuze van een frisdrank op het terras. Dit is de moeite die voor je gedaan is, en dat is je waardering gelijk.

Nee, lef gaat vooraf de ontmoeting. Onze borst te ontbloten, de kwetsbaarheid zichtbaar. Niet verstopt in een smiley! Die om het even gebruikt wordt, om aan te geven dat het met de ernst in de woorden nog meevalt. En zo draaien we en keren onze bange reet uit de vijver van kans en beproeving.

Waar zijn de echte gesprekken? Laten wij ons werkelijk leiden door media, reclame en het vernuft van enkele gewiekste zakenlieden? Die jouw leven en diens sociale horizon verkleinen tot het uitzicht op hun flikkerende reclamespotjes, aan de zijkant van je scherm? Dit alleen al is het bewijs, hoe gluiperig je wordt beetgenomen. Als jij iets wilt van of met iemand, dan kun je dat vragen. Een wandeling door het bos, of een middag de stad in. In die momenten bewijs je jezelf. Hyves is een lange pauze die dit soort momenten voor je uitstelt. Het is niets meer dan blijven hangen in een waan, die zich voedt met geruststellend nieuws uit een niet van betekenis zijnde tekst, die met xxx-jes afsluit, en jij je vreugde viert, totdat je ziet dat ze dat bij iedereen doet.

De krabbel, dames en heren, geeft alleen maar aan dat ook deze persoon bang is, geen ruggengraat heeft en gestrikt is door de massa-maat.

woensdag 4 augustus 2010

schrijfrestjes...

Toen de zondag wreed verstoord werd door elektrische grasmaaiers en schuurmachines, dacht ik aan de noodzakelijkheid van vervanging. Ja ik dacht aan de behoefte van mensen om constant bezig te moeten blijven, omdat naar binnen kijken de grootste schrik is. Die vervloekte bezigheden alleen maar om het bezig zijn. Rust ontwend in een productie/ consumptie maatschappij. We moeten ons nuttig voelen… De elektrische grasmaaier is hier een goed voorbeeld van; het ding is onhandig, duurt langer dan een rolgrasmaaier, en maakt ook een erg irritant geluid. Plus die stroomkabel! Ik bewonder iedereen die het nog met dat ouderwetse ding doet, “roetsjj ,.. roetsjj “ het geeft me rust, dat geluid, mits in de juiste maat! En dan die lieden die om het jaar hun huis schilderen, alsof die nieuwe verflaag meer gelukkig maakt. Je kijkt van een afstandje naar de gevel, en ziet dat het wat dofjes oogt. Dat is een kleine imperfectie. Maar alleen als jij dat vindt. Denk je dat een alcoholist zich druk maakt om zijn afbladderende verf? Nee natuurlijk niet, die is met andere dingen bezig. Die staat nog meer in het leven, al is het wat destructief

Spijt of niet

~


Laat je nooit leiden door spijt
het is de boodschapper van onrust 
die gebeurtenissen verdraait en vervormt
altijd in je nadeel 


Luister niet naar je hart
in het voordeel van een ander
je gevoel heeft betrekking op jou
op jou alleen! 


Wees niet vol verwachting
er zal niets komen waar jij op rekent
Als je goed leeft en nergens vanuit gaat 
komen de dingen altijd onverwacht


Onverwacht en plotseling 
dragen hun eigen unieke schoonheid
welke hierom nooit 
door gedachten kan zijn besmeurd


Het is gedrag dat maakt
gedachten die vermaken
en kneden 
tot ieders overtuiging


Gedrag is het toneel
gedachten zijn de toeschouwers op het balkon
Zij kunnen joelen
huilen, schreeuwen of genieten 

~

Liefde is

~Zolang de mens bestaat, zolang is de liefde niet begrepen. Dit omdat er nog altijd uiteenlopende beschrijvingen te zien zijn over dit onderwerp. Er in woord en tekst, altijd een benadering naar het onbegrepene wordt gemaakt.
Ook ik heb me de kop gebroken, en heb een benadering die in ieder geval in zijn eigen zeggen waterdicht is~

~Natuurlijk is liefde een mooie ervaring, maar om tot de kern te komen moet je het totaal, loslaten. Als liefde de uitkomst is van, wat is van dan? Ik ben deductief en inductief te werk gegaan. Van simpele algemeenheden, naar het complexere, en terug. In vergelijking gaan we dieper. En vanuit het diepe, verklaren we het gewone~

~pijn is pijn kun je zeggen, maar we weten nu dat pijn in het brein wordt gemaakt. Het is een waarschuwingssignaal. We hebben emotionele pijn, maar ook vreugd. Wil dat dan zeggen dat het omgekeerde van vreugd die pijn is, of het uitblijven daarvan? Nee. Mag ik jou lezer uitnodigen mijn volgende verklaring voor de liefde grondig door te lezen? Veel plezier!~

Mensen die wanhopig zijn over de toekomst, zeggen vaak uit protest; ’liefde overwint’, met of zonder ‘alles’
Vraag me af wat dan die rol van liefde meer is dan die van emotionele kwelgeest.
Liefde voelt goed, dat staat buiten kijf. Maar de claim dat het alles overwint gaat me wat ver. Hoe bedoelen ze dat dan? Liefde overwint?
In de zin dat die liefde als een leger over de wereld trekt, dus van mens op mens, slechts het juiste voorbeeld volstaat? Of moeten we denken aan een tweestrijd, tussen het kwaad en de liefde. De liefde als toonbare schoonheid die doorschemert in het donkere gezicht van haat?
Nog een mogelijkheid; ‘liefde overwint alles’ maar nu gezien vanuit de eerste persoon. Wie liefde in zich heeft of deelt die kan erge tegenslagen hebben. Alles zegt men, dus, als je maar veel lief hebt, ben je tegen alles bestand. De functie die neutraliseert. Dit is waanzin. Een simpel voorbeeld; je verliest een dierbare. Hup, we voelen ons rot. Deze is afgekeurd.
Als liefde het antwoord is op alles, hoe wil je dit toepassen? Eerst moeten we weten wat liefde is. Hoe ontstaat het, waar komt het vandaan en hoe gedraagt het zich?
Over wat voor liefde praten we eigenlijk? Liefde voor het leven en de natuur, liefde voor een partner, voor spullen? Deze diversiteit leent zich te denken dat het gevoel liefde, gewoon een overvloed aan lekker gevoel is dat zich laat vertalen voor welke voorkeur van de persoon in kwestie dan ook. Liefde als algemeen goed, dat zich laat projecteren. Zeg maar de reserve vreugde die een extra dimensie kan geven aan secundaire zaken. Niet primair, want dat is zorgen dat je in leven blijft en eten hebt en onderdak. En ja, zodra die drie dingen goed geregeld zijn, en je voelt je lichamelijk goed, en alles gaat je voor de wind, dan heb je een hoop liefde zou je denken. Maar zo werkt het niet helemaal.
Liefde is een investering. Of het nu om een auto gaat, een pasgeboren lam, je aanstaande of huidige echtgenoot. Het maakt de beleving intenser. Het liefdessausje erover en we hebben te maken met een meer intensieve emotionele betrokkenheid. Dit in stand houden is belangrijk, en raak je het kwijt, was alles voor niets. Liefde is gezond, mits goed besteed. Wij mensen zijn graag betrokken bij alles en nog wat. Hechten ons als bloedzuigers vast. Wie nergens geen betrekkingen heeft,((wie zich nergens toe getrokken voelt)) leeft niet. Intensiveren die handel! Hoe intenser de beleving, te meer voelen wij ons betrokken. ((betrokkenheid en intentie hangen nauw samen))We maken ergens deel van uit. Deel uit maken van iemands leven, naast het jouwe, deel uitmaken van het leven van de hond, van het kerkgenootschap.
Met de minste moeite, veel betrokkenheid, dat is de kunst!

Ik houd van het regenwoud, echt waar. Maar door alle kaalkap vreet ik me alleen op. Ergernissen zijn mijn beloning! De beelden en foto’s die ik ervan zag, schiepen de fantasie waarin ik mijzelf daar kon zien leven. In vrijheid, weg van deze drukke wereld. Ik heb mijn hoop toen gevestigd, en een voorliefde werd geboren. Door mijn voorliefde voor het tropische regenwoud, ben ik emotioneel gehecht geraakt, en daardoor nu extra kwetsbaar. Al zou ik erheen gaan, dan merk ik niets van de houtkap in de mij daar omringende omgeving. Dan trek ik profijt. Helaas, niet helemaal waar. Door zo’n ervaring is de kans dat je nog sterker gehecht raakt zeer waarschijnlijk. De kaalkap zou me van binnen opvreten voor weet ik hoelang.
Liefde, liefhebben, ze dragen grote consequenties met zich mee. Er zitten belangen aan vast. En dan die uitspraak; ‘liefde overwint alles’ Ik moet dan altijd even denken. Deed de situatie zich voor dat iedereen vol liefde in het leven stond, dan hadden we te maken met één grote belangenverstrengeling. Er valt niets meer op te eisen, er is niets meer origineel, want iedereen houdt van dat lam, van jou, van zijn buur. Waarvoor zou je nog je best doen?
Liefde is een inzicht, een soort voorspelling van de toekomst. Zodra we een situatie hebben ingeschat, kunnen we op de troost verheugen die in de toekomst voor ons ligt.. En dan kijken hoe het uitpakt. Het is een soort gokspel. Wij mensen zijn gevoelig voor gokken, misschien omdat we ons hele leven niets anders doen dan inschatten en afwachten. Ondertussen meeleven. Dat is waar het om gaat. Liefde is meeleven.

Liefde is geen woord als hoedanigheid. Liefde is eerder een proces. Het geeft een betrokkenheid aan. Tevens is het een bepaalde verwachting, immers, een proces werkt een kant op. Liefde is het gevolg uit de vertrouwde gang met dat proces, waarvan de toekomstperspectieven gunstig in het oog liggen. Hoe groter de verwachting, des te meer liefde je ervaart.
We nemen soms ook gokjes, en dat is net zo verslavend als echt gokken. Dit heet ‘gevoelsgokken’ soms een enorme boost, dan een naderende depressie.
De betrokkenheid ten aanzien van liefde als hoedanigheid, is de connectie met het nog uit te voeren idee. Liefde is nooit zonder betrokkenheid, dus hebben we een bedoeling. We willen er iets mee. Nu of ooit.

Maar hoe kunnen mensen denken dat liefde “alles” overwint. Wat willen ze, en wat verwachten ze? Waarom zou liefde overwinnen? Het heeft hier niets te zoeken. Liefde is onderwerp van het innerlijke bevrediging proces. Het is geen kolonel of maarschalk die je tijdens een strijd in kunt zetten. Daarom zou je de vraag helemaal niet moeten stellen, of liefde wel of niet overwinnen zal. Zo stel je eisen aan iets wat daarvoor geen betekenis of functie heeft.
Vanuit dit oogpunt wordt liefde dus wel gezien als inzetbare strijdmakker, en wordt het hele fenomeen ‘liefde’ verkeerd begrepen.
Goede start voor een betere wereld!
Liefde is in zijn gedaante iets wat continue en op gelijkmatig niveau aanwezig is. Zolang er mensen zijn, zolang zijn er wensen, zolang is er verlangen naar betrokkenheid, en vreugde. Die verwezenlijk je door datgene te intensiveren waar de verwachting hoog is.
Vreugde is de prijs voor winnen, het is de beloning van ons lichaam, hoewel tijdelijk van aard, toch zeer welkom.

Vreugde, al of niet in de vorm van troost, die zoek je niet, die genereer je!


het begint niet met liefde, liefde is de uitkomst van die hele som
*liefde is het proces, dat al in gang is gezet
*uit een berekening, met zijn verwachting. heeft alles te maken met kansen zien
liefde is vrij vertaald, de wisselwerking tussen de blije verwachting en de betrokkenheid in het proces

*ben nu zover dat ik kan zeggen; 'liefde is een schijnvreugde'

*omdat het gevoel geen beloning is, immers, het is in een proces, en er is niets zeker en klaar.
Liefde duurt lang, en voelt goed, en kan daardoor geen afgeleide zijn van enig resultaat, tenzij het die terugkoppeling is van het gaandeweg proces. Maar nu vergeten we het doel.
Liefde staat niet los van het doel, maar het doel kan zich verschuiven.
De grens verleggen.

Relatie; heel verliefd, alle aandacht gaat erheen! Meestal dromen van de twee samen.= doel, toekomst perspectief. Plus verwachting!
Mooie Verwachting>> hoop>> planning?>>Betrokkenheid>>

Liefde is niet eerst, en dan de betrokkenheid, liefde komt als laatst. Liefde ontstaat pas als alle andere dingen eraan vooraf zijn gegaan.


* Dan blijft er 1 ding over, liefde is een schijnvreugde. Daarom kan je jezelf zo verraden voelen na een mislukte relatie!
* * Zolang de blije verwachting stand houdt, is liefde zijn afspiegeling.**


>>bewijs zoeken dat liefde in direct verband staat met betrokkenheid.
>>met planning

“Liefde is een terugkoppeling van intensiteit vergrotend vermogen, vergaart uit de blije verwachting van een op de toekomst gericht planningsmodel, met als doel een nog grotere betrokkenheid te creëren ”

Dit alles is afhankelijk van het vertrouwen in dat plan. Daarom is Liefde vertrouwen afhankelijk. Daarvoor moeten we gokken, omdat we geen enkele garanties hebben.

Zo niet? Dan zou liefde nooit toekomstgericht zijn. Maar dat is onmogelijk. Een liefde koester je met dromen en fijne gedachten., Gedachten zijn creatief en maken nieuwe beelden. Die beelden maken ons nieuwsgierig, met als gevolg, we stellen die ideeën mogelijk als nieuw doel! Dat kan alleen in de toekomst liggen!

Paradox= ze kan nooit garantie bieden,
om de intensiteit van datgene te versterken waar de liefde op gericht is.

waarom zoeken we naar betrokkenheid?
Antwoord: “vergroting van de kans om mee te delen in vreugde momenten.

Wat doet een vreugde moment?

Antwoord;
bevestiging “getting on the right track?”
maken ons lichaam gezond?
vergroot liefde gevoel (terugkoppeling, zou het eigenlijk moeten verkleinen!!)

-liefde is de hoge inzet, vreugde verlaagt deze. Omdat vreugde de climax is van liefde.
Liefde is ; ‘het geïntensiveerde’ gelijk het risico.
Liefde is kwetsbaar, vreugde is immuun.
Liefde kan vermoord worden, vreugde kan slechts afnemen.
Vreugde is de lont, op de mooie roze liefdes bom.

Vraag; is liefde een ander soort vreugde? Een dieper werkend kalmeringsmiddel?
Veiligheid?
Troost?
Partner liefde/ materiële liefde?
Liefde die pijn en depressie kan induceren...= geen liefde?
De neutrale onafhankelijke vreugde vs de afhankelijke liefde

*****************************************************
Nieuwste wetenschappelijke bevinding!! 28 juni 2012

Researchers have identified the areas in the brain that interpret love and desire. According to co-author of the study, Jim Pfaus, "We didn't know what to expect -- the two could have ended up being completely separate. It turns out that love and desire activate specific but related areas in the brain." These two areas have been identified as the insula and the striatum. The insula is part of the cerebral cortex located between the temporal and the frontal lobes. The striatum is found in the forebrain.
The study revealed that love and desire influence different areas of the striatum. Things that are pleasurable, such as sex and food, stimulate areas of the striatum associated with desire. The area of the brain that interprets love however, is associated with the areas that interpret and link reward and pleasure with value. The researchers state that this area of the striatum is also involved in drug addiction.
************************************************************************
Liefde en "desire"(VERLANGEN) = IN DE TOEKMST, "..EEN OP DE TOEKOMST GERICHT PLANNINGSMODEL...  en dan >>> REWARD, = VREUGDE, DE CLIMAX VAN LIEFDE.

WAS MIJN THEORIE GOED VOORSPELD!!! :)  :)

Over de zin en onzin van light producten

Het is niet eerlijk, het slaat nergens op, het heeft geen nut, geen enkele zin, het is smeriger en duurder. Het is niet eerlijk dat mensen met een goed figuur, met een normaal metabolisme, de dupe zijn van al die smerige smaakloze producten in de supermarkt zonder vet en of suiker. van koek, tot mayonaise. er is bij ons geen kwark meer te krijgen of deze is op z'n minst mager, dwz, 1,5% vet. en dat is veel te weinig! 
Vet in eten maakt niet dik, en is zelfs belangrijk. een maaltijd die voor 9% uit vet bestaat is voor een persoon die niet sport goed. voor sporters loopt dit op tot 20%. 
Ik ga hier NIET uitweiden over biochemische processen. Ik weet globaal hoe vertering tot uitscheiding in zijn werk gaat.
weet dat vet smaak geeft aan ons eten. Dat je moet bewegen, en niet teveel moet eten. Mensen zijn soms lui, en dit in combinatie met teveel eten geeft dubbele ellende. Dik zijn is soms onontkoombaar. Dus vet en suiker vermijden is zinloos. Als iemand teveel brood eet, wordt dat brood omgezet in vet. Alles wat teveel is, wordt vet. Niet altijd, sommige lichamen, waaronder het mijne, gaan meer verbranden. Schroeft zijn verbrandingsniveau op.
Vetvrij eten is ongezond, duurder en minder smaakvol. Suikervrij is goed. Alleen minder lekker, en suiker vervangers zijn gewoon vies. Frisdrankenindustrie gaan steeds vaker over op deze synthetische stoffen, met een zoetkracht van 100 tot 4000 keer zo sterk als glucose, ons kristalsuiker. 
Wat zoet smaakt, komt niet door de stof suiker, maar is een bepaalde structuur in het molecuul. Vandaar dat het wordt nagebootst. Het is een bepaalde driehoeksvorm in het molecuul dat precies of minder precies aangrijpt op receptoren op de tong.
Grijpt dit goed aan, heb je een sterker signaal naar de hersenen. Glucose geeft hierin een signaal wat onze suikerervaring geeft, die bekende zoetsmaak. Frisdrankfabrikanten hoeven dus 100 tot 4000 keer minder toe te voegen om tot eenzelfde soort smaaksensatie te komen. Lekker goedkoop dus. Niet te zuipen dus. Maar zolang je het volk dom houdt, en laat geloven dat suiker de dikmaker is, of vet, is er niets aan de hand, en stroomt het geld alleen maar harder binnen.
Wie echt slank wil worden, kan dat worden of niet, maar nooit door light producten.
Maar aan problemen wordt goed geld verdiend. Heel veel. Maak op tv een probleem van dik zijn, laat het een echt probleem worden, en we gaan het als een dusdanig probleem zien. Kassa! Pilletjes, tot videobanden, en nieuwe producten. De consument wordt overspoeld. Hij verwijt zichzelf de verkeerde producten te hebben gekocht als het niet lukken wil.
Het helpt je niet, nu niet en nooit niet. Er zijn wel agressieve methodes voor, die werken goed, maar voor korte duur. Filmsterren gebruiken schildklierhormonen T3 , T4 of agressieve thermo burners. Er is van alles wat WEL werkt, maar wat niet 1,2,3 te krijgen is. Immers, als je problemen van dik zijn, zijn opgelost, dan valt er niets meer aan je te verdienen.
Ikzelf volg de meest extreme tak van het beheersen van je lichaam. Volg, want ik doe er niet aan. Wel maak ik gebruik van kennis, hier en daar. De bodybuilding wereld. Deze jongens weten 20 kilo kwijt te raken in 2-3 maanden. Het kan dus wel! Om te weten wat kan en niet, daarvoor moet je naar de meest extreme vormen kijken. Daar liggen de grenzen van het mogelijke. En dan gaat het er niet om, of jij het mooi of lelijk vindt. Persoonlijke voor en afkeur hebben niets te zoeken op dit terrein.
Voorlopig erger ik me aan die onzin, en ik ben niet overgewichtig! Wel is er geen kwark meer, als ik dat wil, enkel vetvrij. Koop ik per ongeluk frisdrank zonder suiker, en blijkt de pot mayo, light te zijn! Deze idioterie moet ophouden. Maar dat duurt wel even vrees ik. Voordat kenners zich hier openbaar en eerlijk over uitlaten, moet er eerst iets nieuws, iets beters voor handen zijn. Een nieuw aangrijpingspunt…. We moeten iets de schuld kunnen geven.
Mensen, houd uzelf niet voor de gek. Maar bovenal, gun het die hufters niet die hiermee de boel uitbuiten. Doe het ook voor mij, en alle mensen die van lekker eten houden. Gewone frisdrank, gewone producten. Geen vetvervangers, geen suiker vervangers. Het is niet voor ons, maar voor de producent!

Dank u

" Ter verdediging, de antisociale aanpak”

~

Je popelt je weerwoord te geven, 

maar je mening is als de boeien in de haven
ze vangen de schokken op van de klappen uit het vrije woord
Niets zal je rustig stemmen dan te berusten in leegte
De eigen wil ontzien, de streber aan het oog onttrokken
Juist op het terrein van woorden geeft verdediging zijn zwakte weer
En iedere poging blijft een probeersel
Het is nodeloos erop in te gaan, tenzij je van het spel geniet
Want in mijn bos is het te donker voor je, 

in jouw woestijn voor mij te heet
Alleen op zee, komen alle argumenten samen, 

en verdrinken in die veelheid
En pas wanneer je de greep loslaat, en naar de bodem daalt,
zul je lachen terwijl je in de bellen stikt


~Opgedragen aan Magdalena~

De moeite niet waard

~de vloek van materialisme~

Visite! Gezellig toch, mensen die de moeite nemen om bij je langs te komen. Die het kennelijk gezellig bij je vinden. Dat is een voorrecht, dat niet is uit te drukken in eenheden.
Je zet een kopje thee of koffie, al of niet met koekje erbij. Je wisselt woorden, en komt zo nu en dan uit op een vruchtbaar gesprek. Een gesprek waarin je geeft en neemt. Je luistert niet altijd met even veel zin naar de verhalen van een ander. Maar dat geeft niet. Want straks ben jij weer aan het woord, en doe je je zegje. Of je begrepen wordt, dat maakt niet uit, zolang de ander kijkt en knikt, heb jij voldoening. Het is het idee dat leeft, ik tel mee. Ik en mijn beslommeringen zijn de moeite waard.
Vaak eten ze een hapje mee, tenminste, als het gezellig is, bied je het aan. Maar ook al was het slechts uit beleefdheid. Voor mij voelt het goed, om te delen. Om te kunnen geven. Hen door mij laten inspireren door mijn eigen bijbel, de profeet. Die zegt, dat het geven van groter vreugd is, dan te ontvangen. Zo voelt het ook echt. Dat is niet bij iedereen zo! Materialisten. Voor mij het lelijkste woord wat er is. Ik snap die mensen niet, altijd gehecht aan spullen. Aan de stoffelijke wereld.
Zij rekenen niet in menselijkheid, positivisme, geduld, manieren, maar geld en waarde. Zo was ik gister bij een oude vriend. Ken de familie al lang, en ging veel met de middelste broer om. Bart. Zijn oudste en jongste broer, Peter en Jan, zitten net even anders in elkaar. En dat kleine verschil maakt zoveel uit. zoveel, dat ze hun hele leven ongelukkig zullen blijven, nooit echte vriendschap zullen kennen, en hoogstwaarschijnlijk later in eenzaamheid, afgunst en wrok doodgaan. Het is de materialistische manier van denken, die elk kopje koffie, biertje patatje op een weegschaal zet. Bang dat er van ze wordt geprofiteerd. Dat ze zelf tekort komen.
Ik kon mijn oren niet geloven, toen ik hoorde hoe ze over mensen denken. Namelijk; in termen van halen en brengen. Juist ja, de een haalt, dus dat is de profiteur, en de andere brengt, dat is de goede. Walgelijk gewoon. Deze manier van denken, is een bewijs dat er heel veel dingen van belang nog niet tot ze zijn doorgedrongen. Er zitten grote gaten in hun begripsvermogen. Wat is geld, wat is je stereo waard? Hoe kun je dat vergelijken met respect? Eerbied, vertrouwen? Moet je jezelf eens een Wereld voorstellen waarin iedereen ging bijhouden wat de ander heeft gegeven, en wat jij hem of haar. Dat iedereen zo ging doen, en als de buurman langskomt of je even de klep van zijn auto wilt openhouden, jij stellig zegt; “wat heb je zoal voor mij gedaan de laatste tijd?” Dat kan toch niet, en is ziekmakend. Dit gedrag is pathologisch.
Je herkent ze snel, ze streven altijd naar betere spullen, en als ze het hebben, dan is het al snel niet meer goed genoeg. Het kan beter. Echt tevreden zijn ze nooit. Dat kunnen ze niet. De auto van de buurman is maar een wrak, ook al is ie misschien duurder…
Zo was ik bij andere mensen thuis, om hun katten te verzorgen en het eiland. Heb die moestuin onderhouden, daar ben ik gek op. Bezig met planten, in de buitenlucht. Ook de wietplanten van Jan. Jan heeft er geen sjoege van, en weet, Emil heeft er boeken vol over gelezen, dus dat komt wel goed! En dat kwam het, want Emil weet er veel van, en helpt je dan ook graag. Hoef er niets voor te hebben, maar dat spreekt voor zich. Een dienst omdat ik je ken. En omdat ik geloof, dat je het zult waarderen, en dat die waardering op welke manier dan ook, in enige vorm zijn gezicht laat zien. Maar dat niet alleen, vooral omdat ik geloof, in samenleving. En alles wat dit behelst. Voor mij is dat doen wat je kunt doen, op een leuke manier. Alles soepel en gezellig, liefst zonder te hoeven vragen. Zodat de ander zich niet eens beschaamd hoeft te voelen, nee, we zien dat er ergens hulp gebruikt kan worden, en springen dan met liefde in. Gewoon omdat we kunnen helpen. Als het goed is, en je bouwplan is compleet, zul je er in jezelf een goed gevoel bij krijgen. Dit krijg je als beloning door het besef, dat jijzelf ook blij zou zijn, als een ander dit voor jou zou doen. Een empathie. Je maakt een ander blij, die kweekt een positief beeld van je, en slaat zijn dank op in zijn geheugen. Dat zijn dan jouw verrassingen voor de toekomst.

Het diertijdperk

~ inhaal van verloren moraal ~

Hallo!, en welkom in de mensenwereld. Wij leven met 6,8 miljard op deze gezellige bol. Hebben sinds een paar eeuwen de hele handel overgenomen. Demografische voorspellingen zeggen in 2050 een bevolkingsaantal van ongeveer 10 miljard.
Het is hier niet altijd even gezellig, maar we leven doorgaans ethische regels na. Behalve als onze eigen belangen in het geding komen! Dan is natuurlijk alles toegestaan. Zoals je leest, het klinkt allemaal een beetje tegenstrijdig. Zo zijn er landen, zeg continenten op Aarde, die noemen wij 3e Wereld landen. Dat is een excuus om de ellende daar in een ander verklaringsmodel te gieten. Niet te vergelijken dus met die van ons. Snap je de truck?
Ieder geval, daar drijven we handel mee. De grond zit er vol met erts en edelmetaal, olie enz. De politiek is er een zootje. Mensen worden afgeslacht, en leven onder de armoedegrens. Anders gezegd, die creperen. Zij leven is een wat wij zouden omschrijven als, hel. Maar het is niet zo heel erg, want ze zijn het gewend. Alles went.
We hebben in ons land, dankzij verkeerde politiek, boeren een harde tijd gegeven, en min of meer gedwongen tot monocultuur. Dus geen geitjes, schaapjes, koeien, kippetjes en tuinbouw, maar of kippen, of koeien, of aardappelen etc. En dan wel zo dat er met minimaal geld, maximaal moet worden geproduceerd. Resultaat; Bio-industrie.
Juist, dieren zijn het haasje. En flink ook! Wij als bevolking, weten ervan, en keuren het af. Er is bijna niemand die zal zeggen; Ja maar wij moeten ook eten. Nee, we walgen ervan. Maar wat moet je? Wat kun je doen? Als jij geen vlees meer eet, eet je buurman een lapje extra. Onzin, maar waar het om gaat is, schuldgevoel. Wij zitten ondanks dit alles, met een onverklaarbaar schuldgevoel, dat als een algemeen besef aan je principes knaagt. Het is vee… Dat is het enige verschil, net als 3e Wereldlanden. Een hond of een koe, het maakt uit! voor het gevoel… Want honden zijn slimmer, en staan dichter bij ons. Met honden heb je lol. Katten net zo. Maar even op een andere manier.
Wie kijkt er wel eens naar een operatie op tv? Best wel interessant. Hoe zo’n geleerde dokter, levens redt. Wonderlijk nietwaar? Beetje luguber ook wel. Soms kijk je gewoon naar een kloppend hart. De eerste keer kijk je gewoon je ogen uit. De o.k. Operatie kamer fascineert.
Laatst zette ik de tv aan. Jawel, een arts met het gebruikelijke lampje op zijn hoofd, die blauwe kledij, het gepiep van de hartmeter…Hij was iemand aan het opereren. Assistent chirurgen, het hele team. Verwonderd wacht je af, om een blik op te vangen van het te opereren gedeelte. Zou het iets ergs zijn? Misschien een orgaantransplantatie? Dan gaat de camera omlaag, en met verhoogde hartslag kijk je gespannen naar, …”Een verdoofde kat!”
Met grote ernst en precisie, staat daar een operatie team, met uiterste vakkundigheid, een maagoperatie te verrichten bij poekie….
Dan heb je ook nog van die politieteams die een hond redden van een crackhoofd, die vergeet dat hij ook nog huisdieren heeft. Of een half demente vrouw met 30 katten, die door haar medicatie vergeten is dat ze op Aarde woont met mensen. Meestal zo’n smerige junkyard met auto onderdelen, of een camperbus, of welke achterstandswijk dan ook. Het resultaat van een graai-economie waarin sommigen heel rijk, en anderen niets hebben. Natuurlijk hun eigen schuld. Even terug naar het dier…. Het dier is er dan vreselijk aan toe, en het doet dan ook goed om er als mens naar te kijken. Hoe die heldhaftige mensen, die arme dieren redden van de beesten. Daarbij vergeten we even die zere plek. Denken we eventjes niet meer aan onze koeien, varkens, paarden, kippen en proefdieren. (De lijst is langer) En dat is de truck! Weer lopen we in het valletje, het valletje van ogenschijnlijk moraalbesef. Vereenzelviging met weldoeners. Dan zie je de betrokken man of vrouw van het animal rescue team, vaak een echte zelf- in- de- steek- gelaten- mensenhater, met krokodillentranen zijn mededogen uiten over de horror dat het dier heeft getroffen.
Steeds meer zien we die tv programma’s over arme huisdiertjes, en die brute mensen. Die paar half verdoofde slaappil, drugs gebruikers/ alcoholisten, die een dier niet fatsoenlijk kunnen onderhouden. Meestal omdat ze zichzelf niet fatsoenlijk kunnen onderhouden. Alsof het dierenleed door hen wordt veroorzaakt, ja vast! Zijn niet ook die mensen zelf het slachtoffer geworden van een zieke maatschappelijke structuur? Ik denk het wel. Maar los hiervan, gaan de echte schurken vrijuit. Die zie je niet in beeld.
Het probleem met dit soort tv programma’s is dat er zondebokken worden aangewezen. En hiermee een excuus in de ring wordt geworpen. Problemen komen van bovenaf, niet van onder. Het treft echter altijd de onderkant.
Wat die operaties betreft, hetzelfde verhaal. Leuk voor die poes. Echt. Maar gaat dit niet ietsjes te ver? Want ik voelde me behoorlijk in de zeik genomen, toen ik naar die gedachte operatie keek. Voortaan, wanneer er een operatie in beeld is, wacht ik eerst af, of het geen grap is, alvorens ik me klaarmaak voor bloederige beelden.
Het probleem zit hem in het contrastverschil. Aan de ene kant, gebruiken we in alle Westerse landen, de dieren als planten. Geef het voeding en water, uitgedrukt in biomassa, dus 5 kilo maïs wordt 1 kilo kip. En dit is geen onzin maar echt! Aan de andere kant, wordt er een katje geopereerd. Een hondje gered door een dieren-politieteam. Als ze die daadkracht eens om zouden zetten tot constructief algemeen goed. Want dit lijkt meer op een spelletje waarin wéér wordt gespot met normale intelligentie. Te vergelijken met tv na 00;00 op de commerciële zenders. Echt waar, leuk voor die krokodil, die met man en macht versleept wordt naar een andere locatie. Maar schaf dan verdomme ook die alligatorfokkerijen af. Waar krokodillen aan de lopende band worden afgemaakt voor leren jasjes en schoenen.
Want anders is het zo’n afknapper, wanneer wij als mens wakker worden uit die leugen die wordt voorgehouden. Ik doel op het moment waarop dat vervloekte kwartje valt. Het moment waarop we uit een vreemdsoortige hypnose ontwaken. Heb ik dat nooit geweten dan??

Mijn idee is om die hypocrisie terug te dringen. Gewoon vlees eten met vol besef, en niet willen vergoelijken met hondje en katje redden. Jezelf in de leugen mengen, en ogen sluiten voor wat gaande is. Die lafheid en schijnheiligheid vind ik erger dan het Globaal massale leed wat bewust berokkend wordt. Draag je schuldbesef dat je overkomt. I.p.v. selectief lokale tegenacties filmen, en Globaal uit te zenden.
Het is juist schuldbesef dat leidt tot gedragsverandering. Wat anders, dan die hap gewoon niet meer door je keel te krijgen, of het misselijk worden van het idee, wanneer je door de supermarkt langs de koelbakken loopt, en terugdenkt aan de kistkalveren, kan leiden tot verandering in jouw keuzes? Maar door; ‘redt het diertje’ programma’s houden we die vervloekte trots die de schaamte bedekt in stand. Het is bizar te zeggen, maar het leidt alleen maar tot uitstel van actie.
Al zouden we Hitler op tv zien die een baby vasthoudt, en de fles geeft, en vertelt hoe kwetsbaar het hem maakt, om die kleintjes in de wieg te zien slapen, dan was meteen een deel van de bevolking van mening veranderd. Dan was het achteraf misschien toch een goede man.
En een uitgebreid verslag van een moordenaar die zijn verhaal doet vanuit de dodencel, met tranen in zijn ogen, wekt ook sympathie. Een mening is zo maakbaar, daar wordt je bang van.
Voorkom dit, en maak van het oordelen een studie. Want straks weten we niet meer wat normaal is. Een kat opereren is niet normaal. Een hondje redden met een team, en filmen om te laten zien, dat we achteraf zo slecht nog niet zijn, is niet normaal. Een walvis doorboren met een harpoen die van binnen explodeert, is niet normaal. Een kernbom werpen op mensen, is niet normaal. Een oorlog beginnen, is niet normaal. Wapens maken waar mensen mee vermoord gaan worden, is niet normaal. Dieren fokken voor hun vacht,……