Translate

maandag 21 juni 2010

Het is stil op straat

Het miezert, vogels fluiten onophoudelijk. Er is niemand die het hoort, behalve ik. Altijd op zoek naar de stilte en de leegte, het moment dat alles mijn is. Plekken met rumoer mijd ik als de pest. Die galmende merel op het dak, maakt nog altijd meer indruk op me, dan welke sportauto dan ook, of ene onverlaat op motor.

Zie affiches op lantaarnpalen. Haastig heeft iemand van die printjes opgeplakt met de kat erop. Die kat die plots uit je leven verdwenen is, waar niemand weet van had, totdat ie weg is. Dan zie je de vruchteloze pogingen op elke hoek van de straat. Een wazige foto, zo'n foto die tussen neus en lippen door gemaakt is, op een avond zonder betekenis. Vergroot uitgeprint. De kat staat even tussen het moment van onmacht en verleden. Hij prijkt de straten in, en geeft een teken van geweest zijn. Het is voor de voorbijganger al het trieste nieuws, wat enkel de eigenaar nog niet weet, of weten wil. Hier hangt liefde voor een beest. Hier staat, dat er van een dier gehouden is. Er is altijd hoop op terugkomst, wie weet.

De straat, als je er fietst, je komt altijd mensen tegen die je niet wilt zien. mensen te groeten, of te doen als een blinde? De gedachte alleen al, telkens in het gebied te moeten komen van twijfel, maakt je een kluizenaar. Dat lijkt een bekende, en hij stopt. Het is een oude maat, eentje die dan ook deel uitmaakte van de kring. die kring van chaos en drankmisbruik. Waarom stop je als je niet wilt? Zijn zenuwachtigheid maakt mij extra relaxed. je moet wel, om de ander af te remmen. Het is een mechanisme, en je hebt geen keus. Samen nerveus doen versterkt, en je wilt niet weten waar je dan uitkomt.
Het was zo stil op straat. Is dat een rede dat ontmoetingen meer impact krijgen? zitten we daardoor allemaal in hogere sferen? Zijn het de vogels die ons gek maken, in combinatie met grauwe wolken, en hoge luchtvochtigheid? Nee het is de eenzaamheid die verstompt, en je stil laat staan bij onnozele dingen. We rotten weg, functieloos.
Houd van het woord alleen al. Alles zou een functie moeten hebben, er is altijd potentieel dat wacht op zijn nut. Zoals de affiches op de lantaarnpalen, zoals de vogels hun best doen, het geschreeuw op de mist te laten dragen naar die ene vogel van betekenis. Of die ene meid, die fietst, alleen, en die ene blik die ook niets zegt, maar waar jij dan met je stomme kop iets meer in ziet, en zo jezelf voor gek zet. Dan lach je er later om, en hebt wat meegemaakt. Want iedere poging is meer dan geen. We zetten iets in werking, maar wat? Het maakt niet uit, we maken acties, de rest volgt wel.
Langs de ramen, even een blik naar binnen. Een verbaasd persoon, wordt uit zijn moment getrokken. Die ene seconde van niet denken, die verraadt dat iedereen even kwetsbaar is. Het is lachen, de mensen zo te betrappen, want eerlijkheid zit 'm in de reflex. Tegelijkertijd is het mooi en puur. Die ene seconde is echter dan alles. Veel mensen zitten in halve hypnose achter tv. Hun gedachten de vrijheid, hun attentie gevangen. Het is het wezen dat zijn rust zoekt, middels een slimme truck. Al zou je je hand opsteken, is alles wat je ziet, reflex. Er zijn geen gedachten. Er is geen oordeel, alleen systeem, de afspiegeling van wensen en waarden.

donderdag 17 juni 2010

Tv reclame, fitness toestellen en videotapes

Het moet snel gebeuren, mag niet tijdrovend zijn. Het mag vooral niet time-consuming zijn. Raar hoor, want iets dat je wilt bereiken, kost tijd. En als je het trainen zo vervelend vindt, moet je het vooral niet doen.
Maar je wilt afvallen, en ze gaan er vanuit dat de mensen die dat willen, eigenlijk daarvoor niets willen doen. Er zeg maar geen reet voor over hebben. Dus alles is tijdsbesparend. Nu komt hier het mankement. Iets wat je wilt, iets dat moet gebeuren, daar zou je juist tijd voor moeten vrijmaken. En als je er dan ook nog van genieten kunt, is mooi meegenomen.
Trainen kost tijd, maar die investeer je graag, is het niet? Je wilt toch afvallen? Ik vind het ongelofelijk tegenstrijdig.

Nog sneller, nog eenvoudiger... oehh help! Trainen met name afvallen is zwaar en irritant. Dat kan dus niet gemakkelijk gaan, anders was het niet een dusdanig probleem. En als het 5 minuten per dag gebeurt, dan gebeurt er dus niets. Heel simpel. Als je mensen echt wilt helpen met een video, dan zou er dus een man of vrouw de kijker in 90 min uitleggen dat er vooral veel tijd voor moet worden vrijgemaakt, dat men zich mentaal enorm moet voorbereiden, en een zware tijd tegemoet gaat. Dan zouden de positieve kanten tegen de negatieve kanten worden afgewogen. Meestal in de vorm van; Echt slank worden kun je vergeten als je echt dik bent. Zet dat maar uit je hoofd. Ten tweede, een lichaam dat geruime tijd dik is, heeft een lichamelijk ‘dik' geheugen. Dat betekent dat het lichaam het dik-zijn- stadium als ‘normaal fase' beschouwd. En elke terughoudendheid in eetgedrag als tekort wordt gezien, met als gevolg een zeurende aanhoudende trek.

De vetcellen hebben een streef niveau.
Dan zou er worden verteld dat slank zijn geen normaalfactor is, en dat de mensheid verdeeld is in allerhande vormen en figuren. Dit is je pakket en doe het er maar mee.
Maar wij willen alles naar onze hand zetten, desnoods operatief. We zien modellen gelukkiger zijn dan wij zelf, en dat komt in eerste plaats natuurlijk door hun figuur. Kan wel wezen ja. Maar ik denk dat het streven naar slank zijn grotendeels komt, omdat vandaag de dag nog steeds wordt gesuggereerd dat je kunt afvallen tot elke gewenste vorm. Dat je met de juiste pilletjes en trainingen ieder fysiek kunt krijgen. En als dat niet lukt, dan moet je maar een personal trainer huren.

Ik kan niet dik worden ook al doe ik er mijn best voor. Vreet ik me een maand lang helemaal vol dan ga ik vaker naar de wc, en mijn lichaamstemperatuur gaat omhoog ten gevolge van een hogere verbranding. Of wordt gewoon misselijk bij een teveel. Een ‘No go' voor iedere calorie die binnenkomt. Best irritant als je geen keuze hebt. Andere lichamen verwelkomen iedere calorie met een rode loper, en muziek.
Maar dat daargelaten.
Wat nu, we hebben dikke mensen tot dunne mensen. En de nadruk wordt gelegd op het slank zijn met de daarbij horende slank-zijn-voordelen. Welke dan zijn; Je komt eerder in beeld als er een strand shoot gefilmd wordt, en de penthouse red je eerder van een faillissement. Maar dunne mensen hebben vaker last van hoofdpijn, zijn vaker ziek, stress gevoeliger, en minder sterk, minder gezellig, enz. alles heeft zijn voor en nadeel. Nu wil ik niet meteen ieder figuur goedpraten, want als je op bed ligt en jezelf niet meer kunt keren, heb je gewoon pech. Heel veel pech. Maar voorlopig lijkt het alsof we willen afvallen zonder enige investering, liefst 5 minuten per dag op een prettige manier. Ja ja vast.
Kijk wij Nederlanders zijn iets te nuchter om in die reclames te trappen zou je denken. Vertel dat die Amerikanen maar eens. Daar komt die troep vandaan. Wij krijgen de after-mode. Daar slikken ze allang een verbeterde pil om extra vet te verbranden. Natuurlijk voor op het werk, want tijd voor training is er niet.

Het moet snel, liefst nog sneller. En plezierig. Buikspieroefeningen op een mat? Dat kan je je rug kosten. Dan zie je die mensen met zo'n vertrokken gezicht, de ergste pijn en ongemakken verdragen. Eigenlijk is het een goedwerkende oefening. En ja, spieren trainen gaat gepaard met een raar gevoel. Verzuring. Maar dat wordt met elke opvolgende keer trainen minder. Dat heet conditie. Het lichaam past zijn metabolisme aan, aan jouw bezigheden. Als een ondergeschikte, zeg slaaf. Je lichaam is jouw slaaf. Van het brein. En het brein is weer slaaf van de tv. Die gelooft wat de ogen en oren samen waarnemen. Die heeft een ingebouwd systeem, wat afkijkt naar alles wat plezier heeft. De mensen in de reclame zie je lachend die achterlijke nutteloze oefeningen uitvoeren. Dus die doen het goed! No way dus he. Wij weten dat ze daarvoor worden betaald. Om tijdens die leugens hun lach in te houden. Deze modellen hebben zich jarenlang het zweet getraind op matjes ja, die hele gemene oefeningen gedaan, om jou te laten zien dat je ook zo kunt worden door met je knieƫn op een glijbord, lekker heen en weer te wiebelen. Je ziet vooral die mooie witte tanden, keurig gebleekt natuurlijk. Daar hechten die Amerikanen enorme waarde aan.

Meestal wordt zo'n veels te lange reclame door een vrouw en man samen gepresenteerd. De man (een stevige anabolen/ Richard Gere mix) vertelt dan, aan de vrouw, een slank model, hoe geweldig het is. Zij weet nog van niets, en raakt vol overtuigd. Dit tot groot genoegen van die kerel, die jou als kijker, net zo belangrijk vindt als haar.
Maar het mooiste zijn nog die korte zogenaamde interviews met sporters die het knullige apparaat hebben geprobeerd. Die gezichten moeten voor een specialist in emoties en liegen toch als een Mr. Bean de 2e zijn? "denk aan de poen, denk aan de poen"

Yeah Mike, it's really a great method. I use it myself, since the day I met You. I lost over 20 pounds in just a week.....