Translate

zondag 15 mei 2011

Religie en spiritualiteit

~Over kritiek, logica en kwalificatie van waarden~


Veel polls houden enkel rekening met verschillen in karakter en bijbehorend denkstructuur, in andere woorden, het weerspiegelt de verdeling in het wel of niet geloven. Cijfers uit zulke peilingen geven aan dat het wel degelijk slecht is gesteld met algemene logica. Maar dat zeggen de kijkcijfers van Derik Ogilvie ook, dus dit lijkt me overbodig. Waar het om gaat is om op heldere wijze die groep te raken die zich makkelijk laten beetnemen door dergelijke bogus. Helaas moeten we verder kijken dan de verdeling in wie wel of niet in gelooft of aanhanger is van dergelijke afkeurenswaardige en bovenal ongegronde praktijken. In plaats daarvan moet je kijken naar de behoefte om er naar te kijken en erin te willen geloven. Waar komt het vandaan?, want we weten dat het niets met logica en rede van doen heeft.
Het is de wil, de troost en het profijt wat boven de waarheid staat, omdat ook waarheid zelf slechts een gereedschap is die leidt naar een maatstaf die met de minste weerstand haalbaar is. Met andere woorden, wij mensen gebruiken en geloven datgene wat ons gunstig zint. Het is een verdeling in diegene die geloven op de uitkomst van wat werkelijk is en daaraan vasthouden, ongeacht de gevolgen op korte termijn, en diegenen die alles beetpakken wat goed doet op korte termijn. Het is een tijds-realisatie, simpelweg "time management". (Philip Zimbardo) ~the time paradox~
Het geeft de relatie aan van onze keuzes en manier van denken en leven ten aanzien van onze omgeving en de voorwaarden die deze aan ons stelt. het is een karaktertrek die onderhevig is aan bepaalde kritiek vanuit ons bewust denken. Waarheid is dat over het algemeen de meer intelligente mens, minder vatbaar is voor religie, en het paranormale. Maar het hoeft niet! Ook een kerngeleerde kan geloven in Allah, en in het hiernamaals. Dit geeft aan dat er geen direct verband is met intellect en logica. Wat overblijft is indoctrinatie en gewoonte, de aanname en aangeleerde wetenswaardigheid. Vooral in vroege levensjaren. Maar dat is ook al lang bekend, en Richard Dawkins en Sam Harris zijn voorvechters op topniveau als het gaat om een goede morele algemene regelgeving op het gebeid van opvoeding, keuzes, normen en waarden. Ook zelfs met de meest gestaafde en ware onderbouwingen kom je niet door dergelijke eigenwijsheid van mensen heen, als het gaat om verandering in sociaal gedrag, begrip, voorstellingsvermogen en dus redeneren. Je relativeert nu eenmaal moeilijk het voordeel van de waarheid boven het ongelijk uit, als deze tot een bruikbaar element is geworden die de negatieve aspecten verzacht van alledaagse realiteit.