Getrouwd met je fantasie

Ben je verliefd of heb je een relatie? Dat is soms fijn. In beide toestanden speelt de fantasie de hoofdrol. De partner is daarin de afgeleide van die droom. Deze vervult de rol, als het ware de acteur in je film.

Ooit wat relaties gehad en moet zeggen, dat ik verkering had met mijn fantasie. Realiteit is dan een echte vijand. Met de oren en ogen dicht, schop je het een heel eind.

Je wilt niet weten van de gekte die de ander stuurt en overmeestert. Een goede partner is er een die alles kan negeren. Leven als zoektocht en strijd met vallen en opstaan. Daar kom je soms achter, en het enige wat je dan kunt doen, is ontkennen van wat is. 
Wij zijn marionetten en houden elkaars stokjes vast. "Dans, mijn lieveling"

De levende geest, het hebberige wezen dat verzuipt in zijn egoïsme, is en blijft 's werelds meest verrotte creatie. Al wat het doet, buiten geven en nemen, is wegen. 'Wat doet hij voor mij? '

Ik ben gek op dieren. Misschien omdat zij te stom zijn om te zien hoe rot ik ben. 
Hoe verdorven, geslepen, verknipt, gestoord, en nep.

Maar zij geven je bijna altijd wel het voordeel van de twijfel. Dat schept hoop. 
De enige drijfveer voor de mens om goed te doen, is de blije verwachting waar te maken. Het ergens voor te doen. Wat als niemand iets van je verwacht? Niets goeds? Dat staat gelijk aan het creëren van een monster. Zo ziet u maar weer, we zijn er met elkaar en voor elkaar. We zijn allemaal even schuldig aan alles wat er gebeurt. En kunnen daarom ook niet wijzen en roepen: "Daar is de slechterik"

Blijk geven van goede verwachtingen, is dat niet wat liefde geeft, maakt en is? Dat is de brandstof voor je motor. Daarom is het wantrouwen of de non-actieve houding ook funest. Ik heb altijd een hekel gehad aan 'de kat uit de boom kijk mentaliteit.' Omdat het een egoïstische niet stimulerende houding is. Het geeft niets en verwacht wel. Een zeer lelijke eigenschap. 

Die eerste stap van vriendelijkheid bezit elke potentie. Wie daar niets mee doet, staat er simpelweg niet voor open. Wie daar wel op ingaat, mag zijn kunsten tonen.
Wat je er verder bij verzint, is jouw fantasie. Deel die fantasie, anders krijg je scheve verhoudingen. Maar soms uit angst maak je weinig bespreekbaar, en ga je uit voorzorg dan maar van het beste uit. Dit is een basis voor zelfdestructie. 

Blijven dromen, dat schaadt niet. 

Relaties zijn vaak ongezonde machtsspellen. Met liefde heeft het meestal niets te maken, maar wel met Nietzsche ‘s 'will to power.' Controle.... (marionetten)

Kijk maar eens waar je lieve partner in verandert, als je jezelf opeens anders gedraagt, blijer wordt dan zij, of zij blijer dan hij... Wat zit je te lachen?! Hoe kom jij zo vrolijk? Hmmm ik vertrouw dit zaakje niet.... (volgens mij gaat hij/zij vreemd)

We houden elkaar in de smiezen, omdat we banger zijn bedrogen te worden, zodat we uit de fantasie ontwaken rechtstreeks de harde realiteit in. De werkelijkheid maakt altijd bang. Het is een akelig iets. We omgeven ons met fijne leugens. Die delen we ook. Leugens delen, is jezelf van succes verzekeren. "Welterusten schat,... (zegt ze geen welterusten terug??)"  "Dank je, jij ook welterusten"   (oefff gelukkig) 

En zo blijven we peilen, zoeken en vissen, complimenteren en zeuren. Een lekkere janboel onder één dak. Morgen naar de verjaardag van ome Joop. "En trek wat nets aan!',(wat moeten de mensen wel niet denken)