dinsdag 14 augustus 2018
Liefde van een hoer (Filosofisch)
Ook dat bestaat!
De titel is een provocatie om je op te warmen voor wat komen gaat! Immers, in ons denken zijn hoererij en liefde strikt gescheiden, terwijl mijn titel deze twee verenigt.
Dit geschreven stuk is een bewijsvoering hiervan....
...........
Hoe bepaal je wat liefde is? Zit het in de motivatie van de actie, of in het verkregen effect? Wie bepaalt dat, of het liefde is? Wie uitgaat van de intentie, kan alleen maar van vooronderstelling uitgaan. Wij zijn onmachtig in de gedachtewereld van anderen te kijken. Nu weten we wat een prostituee doet voor geld, maar wij weten nooit haar eigen inbreng los van haar professie
Zo kun je makkelijk redeneren, en zeggen:
"Alles wat er gebeurt nadat je betaald hebt, is een gevolg van het overhandigen van het geld, of, is het gevolg van de afspraak aan de deur"
Dit is waanzin. Hiermee elimineer je haar als persoon. Zet je haar op gelijke voet met een robot. Dus deze valt af.
En als je zegt:
"Alles wat er binnen gebeurt is een bijproduct van de algemene gang van zaken, (daar wij weten wat een prostituee doet, en niet meer verbaasd kunnen zijn van de gevolgen die voortvloeien uit het bezoek aan die prostituee) dan kun je met diezelfde stelligheid concluderen dat een "liefdesrelatie" en alles wat daarin gebeurt en uit voortkomt, ook een bijproduct is van de algehele verwachting van de gang van zaken, en onder diezelfde noemer "verwachting" valt.
Het enige verschil schuilt hierin, dat het de overdracht van geld betreft die een argwaan geeft aan de oprechtheid in die zin, dat wij doen alsof een relatie en alles wat daarin gebeurt, berust op een toevalligheidsaspect waarin wij als naïevelingen steeds worden overrompelt door de waas van liefde, en dat de gevolgen daaruit steeds weer een plotseling zichzelf aandienende aangelegenheid is. Maar dit is niet waar. Wij beginnen een relatie onder diezelfde verwachting, noem het voorwaarden, als die je meeneemt wanneer je bij de prostituee naar binnen stapt.
Goed beschouwd kunnen we nu vaststellen dat de ene weg directer en sneller is, en de verwachting zich openlijk uit via het geld, als ander inzetmiddel dan het versieren, -dat gedrag wat een seksuele behoefte in diens bedrijvigheid omvat, en over een langer tijdsbestek plaatsheeft- De methoden die men hanteert, (vleien, uitjes, bioscoop, vakanties) vallen onder een andere noemer. En ook weer kunnen wij niets zeggen over de intenties, maar het laat zich wel te raden als dit gedrag voor 99% zich uit in seksuele bedrijvigheid. Dan valt het moeilijk te ontkennen, dat de intentie in feite niets verschilt, en dat het betalen aan de deur, diezelfde vorm heeft in een andere jas.
Maar zolang het met een omweg gebeurt, is er blijkbaar niets aan de hand. Dit alles is alleen tegen te spreken indien wij als mensen echt zo naïef zouden zijn, wat vaak wel het geval is bij jonge mensen. Maar na verloop van jaren zou het patroon zichzelf toch wel verraden moeten hebben. Dan kunnen wij beter toegeven aan de lust, iets wat vele vrouwen verachten. Het directe hierin, vinden zij vaak aanstootgevend. Ik vraag mij af wat romantiek nog anders is, dan een roze leugen om tot diezelfde doeleinden te komen als wanneer je met je knip open aan de portiek van een hoer staat.
Dit valt omwille van de motivatie, natuurlijk zoals bovenin uitgelegd, nooit te bewijzen.
Terug naar de vraag
Liefde van een hoer, bestaat dat? Liefde is dus niet te bepalen aan de hand van de actie, maar het verkregen effect. Liefde is wat wij 'noemen', door het gevoel wat wij ervaren. Dat kun je niet legitimeren aan de actie, nogmaals, wij kunnen niet kijken in het motivationele aspect van de tegenspeler, en zijn en blijven wij onmachtig om te oordelen over de toegevoegde waarde, elke inbreng in elke actie. Wel kunnen wij oordelen of de uitkomst de verwachting benadert of voorbij streeft. Streeft de uitkomst de verwachting voorbij, dan spreken wij van toegevoegde waarde. Weer zit dit in het effect. Het effect geeft het oordeel vorm, en omdat het in deze volgorde gebeurt, kunnen wij niet achteraf, na een ongelukkige uitkomst deze volgorde omwille van teleurstelling omdraaien, en zeggen: "Het effect was omwille van de actie"
Liefde zit hem dus in de onzekerheid, zolang niets vaststaat. Stond het wel vast, dan was dit alles te vergelijken met een ritje in de draaimolen. De wagentjes, de paarden, volgen telkens weer diezelfde op en neergaande beweging in eenzelfde richting. Dus, het toevalligheidsaspect in het verkregen effect! De onvoorspelbare gebeurtenis.
~Dat had ik gisteren, en kreeg liefde van een hoer~
De titel is een provocatie om je op te warmen voor wat komen gaat! Immers, in ons denken zijn hoererij en liefde strikt gescheiden, terwijl mijn titel deze twee verenigt.
Dit geschreven stuk is een bewijsvoering hiervan....
...........
Hoe bepaal je wat liefde is? Zit het in de motivatie van de actie, of in het verkregen effect? Wie bepaalt dat, of het liefde is? Wie uitgaat van de intentie, kan alleen maar van vooronderstelling uitgaan. Wij zijn onmachtig in de gedachtewereld van anderen te kijken. Nu weten we wat een prostituee doet voor geld, maar wij weten nooit haar eigen inbreng los van haar professie
Zo kun je makkelijk redeneren, en zeggen:
"Alles wat er gebeurt nadat je betaald hebt, is een gevolg van het overhandigen van het geld, of, is het gevolg van de afspraak aan de deur"
Dit is waanzin. Hiermee elimineer je haar als persoon. Zet je haar op gelijke voet met een robot. Dus deze valt af.
En als je zegt:
"Alles wat er binnen gebeurt is een bijproduct van de algemene gang van zaken, (daar wij weten wat een prostituee doet, en niet meer verbaasd kunnen zijn van de gevolgen die voortvloeien uit het bezoek aan die prostituee) dan kun je met diezelfde stelligheid concluderen dat een "liefdesrelatie" en alles wat daarin gebeurt en uit voortkomt, ook een bijproduct is van de algehele verwachting van de gang van zaken, en onder diezelfde noemer "verwachting" valt.
Het enige verschil schuilt hierin, dat het de overdracht van geld betreft die een argwaan geeft aan de oprechtheid in die zin, dat wij doen alsof een relatie en alles wat daarin gebeurt, berust op een toevalligheidsaspect waarin wij als naïevelingen steeds worden overrompelt door de waas van liefde, en dat de gevolgen daaruit steeds weer een plotseling zichzelf aandienende aangelegenheid is. Maar dit is niet waar. Wij beginnen een relatie onder diezelfde verwachting, noem het voorwaarden, als die je meeneemt wanneer je bij de prostituee naar binnen stapt.
Goed beschouwd kunnen we nu vaststellen dat de ene weg directer en sneller is, en de verwachting zich openlijk uit via het geld, als ander inzetmiddel dan het versieren, -dat gedrag wat een seksuele behoefte in diens bedrijvigheid omvat, en over een langer tijdsbestek plaatsheeft- De methoden die men hanteert, (vleien, uitjes, bioscoop, vakanties) vallen onder een andere noemer. En ook weer kunnen wij niets zeggen over de intenties, maar het laat zich wel te raden als dit gedrag voor 99% zich uit in seksuele bedrijvigheid. Dan valt het moeilijk te ontkennen, dat de intentie in feite niets verschilt, en dat het betalen aan de deur, diezelfde vorm heeft in een andere jas.
Maar zolang het met een omweg gebeurt, is er blijkbaar niets aan de hand. Dit alles is alleen tegen te spreken indien wij als mensen echt zo naïef zouden zijn, wat vaak wel het geval is bij jonge mensen. Maar na verloop van jaren zou het patroon zichzelf toch wel verraden moeten hebben. Dan kunnen wij beter toegeven aan de lust, iets wat vele vrouwen verachten. Het directe hierin, vinden zij vaak aanstootgevend. Ik vraag mij af wat romantiek nog anders is, dan een roze leugen om tot diezelfde doeleinden te komen als wanneer je met je knip open aan de portiek van een hoer staat.
Dit valt omwille van de motivatie, natuurlijk zoals bovenin uitgelegd, nooit te bewijzen.
Terug naar de vraag
Liefde van een hoer, bestaat dat? Liefde is dus niet te bepalen aan de hand van de actie, maar het verkregen effect. Liefde is wat wij 'noemen', door het gevoel wat wij ervaren. Dat kun je niet legitimeren aan de actie, nogmaals, wij kunnen niet kijken in het motivationele aspect van de tegenspeler, en zijn en blijven wij onmachtig om te oordelen over de toegevoegde waarde, elke inbreng in elke actie. Wel kunnen wij oordelen of de uitkomst de verwachting benadert of voorbij streeft. Streeft de uitkomst de verwachting voorbij, dan spreken wij van toegevoegde waarde. Weer zit dit in het effect. Het effect geeft het oordeel vorm, en omdat het in deze volgorde gebeurt, kunnen wij niet achteraf, na een ongelukkige uitkomst deze volgorde omwille van teleurstelling omdraaien, en zeggen: "Het effect was omwille van de actie"
Liefde zit hem dus in de onzekerheid, zolang niets vaststaat. Stond het wel vast, dan was dit alles te vergelijken met een ritje in de draaimolen. De wagentjes, de paarden, volgen telkens weer diezelfde op en neergaande beweging in eenzelfde richting. Dus, het toevalligheidsaspect in het verkregen effect! De onvoorspelbare gebeurtenis.
~Dat had ik gisteren, en kreeg liefde van een hoer~
De datingsite (satire)
~de ontmoetingsplek voor narcisten, gladjakkers en druiloren, slijmprikken en seksverslaafden, wino's en freaks~
De man, vaak een sufferd vanjewelste,
eerlijke beschrijving inclusief levensverhaal. Half kalend op de foto
met auto, zijn grote trots. Oeps, even niet beseffend dat de vrouw hem
uitlacht, snel wegklikt en doorzoekt naar de man in pak. De gladjakker.
Goed inkomen, en erg met zijn werk behept.
De vrouw, altijd zo eerlijk en lief, zo
vrolijk en spontaan. Ja vast! bijna 2/3 heeft minstens twee van deze
termen in haar vaak zeer beperkte ingekorte beschrijving, als er al een
beschrijving staat! Vaak moet een grijnzende foto voldoen, en als je
meer wilt weten, dan vraag je maar! (verwacht alleen geen reactie terug)
Nee, veelal heb je te maken met de vrouwelijke narcist. Elke reactie
beurt haar somberheid weer op. Het geeft haar die kleine kick, waar ze
zo gretig op zat te wachten. ("werkte die foto toch!, en hoef je jezelf
niet zo bloot te geven")
De druiloor. Arme jongen, snap je nu nog
steeds niet hoe het werkt? Ze kijkt niet naar je innerlijk, zij weet
aan die foto ook wel dat je over je heen laat lopen. Je kat of hond het
enige aard-wezen is dat je troost biedt, en zit echt niet te wachten op
liefdesbrieven en bloemen 3 maanden nadat zij het met je heeft
uitgemaakt.
De wino. Vaak een vrouw tussen de 50-65
die reeds lange gewend aan haar dagelijks troost in fles, ook tot de
ontdekking komt dat wellicht een goedzak ook comfort kan bieden. Maar
tot haar schrik bekomt en achteraf beter begrijpt waarom ze toch ooit
met drinken was begonnen. Zij staat enigszins triest op de foto, om je
niet teveel verwachtingen te geven, daar ze van zichzelf ook niet al te
hoog meer van de toren blaast.
Het zijn een aantal pogingen, om achteraf met minder spijt, aan hetzelfde wijntje te nippen...
De slijmprik. Deze denkt in te spelen op
de zwakke plekken van de vrouw. Vaak lukt het hem ook nog. Toch hoewel
zelf gebukt gaande onder het deken van schaamte, slaagt de slijmprik er
toch in een wip te scoren. Trots en stoer vertelt hij zijn vrienden, met
welk een bedrevenheid hij de onbenullige vrouw, naar zijn pijpen laat
dansen. Maar als dan de telefoon gaat, moet hij zich als de sodemieter
excuseren! (volg hem maar een eindje, en luister goed hoe klein hij
wordt!)
De freak. Dit is er een voor de vaste
relatie. Heb jij ook ringen door je neus, tatoeages, 4 honden, vega en
anti alles? Dan zit je al gauw geramd! Freaks herkennen elkaar
gemakkelijk, en hen is een gelukkig samenzijn beschoren. Misschien nog
wel de langste relatie van alle categorieën, totdat...Ahja.., totdat ze
erachter komen dat zij dit eigenlijk niet zijn, en tegen elkaars façade
aankijken. "Hoezo heb jij vroeger VVD gestemd?"
Dan tot slot, de seks verslaafde. Deze
weet een poel om zich heen te bouwen van gelijksoortigheid. In de lijst
van hun vrienden, komen ze hun exen tegen. "Heb jij ook met ...?" Ach
ja, als je na een tijdje alle gaatjes hebt gehad, begin je gewoon van
vooraf aan!
© Snijer producties
De digitale piemelmarkt
~Datingsites~
Welkom mannen! Op de leugenachtige datingsite...
"Driftig op zoek, gejaagd door pure lust? (acceptatie, in de vorm van bereidwilligheid) De zucht naar het warme zachte donkere en veilige vochtige geurende vrouwelijk schoon? Stop maar met zoeken, je zit hier fout. Hier op de datingsites waar hongerige wolfjes komen, en zoals het voor het lustige oog lijkt, hoerige vrouwtjes zichzelf presenteren...."
Bijna alle (jonge) mannen hebben (vagina) zucht. Natuurlijk geven velen dit niet toe, en durven het zelfs liefde te noemen. Dan zeg ik één woord: seksindustrie. En ook alle prostituees weten waar de ogen op gericht zijn wanneer kerels langs haar raam lopen, eerst het koppie dan het slipje. (of andersom)
Wat weten de mensen het toch altijd mooi te verpakken hè! "Ik ben vrolijk lief en spontaan" zeggen de vrouwtjes dan. Deze vertaal ik even voor je; "Ik wil aandacht, nu en veel!"
Wat ze er ook niet bij zegt, is dat ze weet wat jij er zoekt, hoe je het wilt en hoe graag je het wilt. In feite houden de vrouwtjes zichzelf actief, naïef.
Oke, dus we hebben de foto's van de meisjes, haar beperkte beschrijving, en de lust die de pan uitrijst. Vrouwen willen ook, maar anders. Die willen er meer rendement uit slepen. Die wilt, "en, en." En de seks en aandacht en je grenzen zien en je ondergang. Je klein zien worden is je emotioneel te verslaan. Houdt hem op het gevoelsniveau!, dat stukje waarin zijn sterke rede niet meer in staat is je te verslaan.
-De vrouw staat krachtig in de waanwereld, het intuïtieve raadselachtige wat gevoel inhoudt.- (Het zouden A. Schopenhauers woorden kunnen zijn)
Zie je, de jonge vrouwen kennen de man nog niet, dat terrein is door de perversiteit van de samenleving, (aparte kleedkamers voor jongens en meisjes) volkomen vreemd, dus je kunt ook geen respect verwachten voor iets wat je niet kent. Jonge vrouwen experimenteren met mannen. Met hun aanstaande vriendjes. Later, pas veel later wanneer ze het andere geslacht voldoende kennen, en vooral vertrouwen, nemen ze hem ook meer serieus. Daarom prefereer ik ook de vrouw van minstens 30. Dan weet je bijna zeker dat ze je niet probeert te breken, om te kijken of toch niet ergens in je karakter iets zit wat voor problemen kan zorgen in de toekomst.
~Als we iets niet kunnen peilen, dan gaan we ermee spelen. Dan verandert het van aangezicht.~
Het is het stukje wat het spinnensoort: 'zwarte weduwe' nog actief uitdraagt, maar bij ons mensen verscholen zit in een relatie. De relatie is de sublimatie waarin langzame verstikking tot levenskunst verheven wordt.
Strijd. Alles is strijd. Zelfs het toegeven en accepteren zijn onderdelen van strijd. Als het geen strijd was, dan was alles belangeloos. Maar dat kan niet, en het is het belang wat de strijd voert.
Winnen is niet openlijk voor derden, maar is een stille strijd, waarin niet wordt gesproken, maar geweten en gehandeld. Hoe er gehandeld wordt, is hoe de zaken ervoor staan. Gedrag is dan die afgeleide van de feiten. Woorden zijn vooral de bedriegers. Daarin is veel van wat wij praten misleiding. De ander op een verkeerd been te zetten.
Daar zijn de dating websites het beste voorbeeld van! Werkelijk alles wat er geschreven staat is onzin. Wat er aan de hand is, is een speurtocht uitgezet met lintjes. Volg de lintjes en je komt er. Zo lokken wij elkaar mee.
Wat haar tegenstaat is alles wat sterk is en zelfvertrouwen uitstraalt. De echte bitch wilt je kneden en je verslaan. Het is oorlog, en je pikt nu eenmaal niet de sterkste uit, maar ook niet de zwakste, want dat geeft geen voldoening.
Een individu kiest voortdurend uit kwaden. Samen sterk is ieder de helft zwakker. Maar in strijd leven kost teveel. Dus maken we afspraken. Oh wee als je jezelf er niet aan houdt!, dan is er reden voor ruzie, en het spel krijgt opnieuw vorm. In het spel, van geestelijk heen en weer getrek, waar seks wordt uitgedeeld op verzoek, popelen we door tot onze lusten ons langzaam vaarwel zeggen.
Dit is het trieste relaas, waaraan we onderhevig zijn gezien de huidige omstandigheden. De digitale wereld, met zijn zogenaamde voordelen. We kennen elkaar op afstand, en die afstand zul je moeten overbruggen. Maar omdat het contact niet ging zoals de natuur het bedoelde, zal er hoogstwaarschijnlijk veel teleurstelling en strijd opduiken. Strijd tegen gezichtsverlies en behoud van zelfrespect. "Als het niet aan mij ligt, dan moet zij het wel zijn."
Ik las zojuist dat 1 op de 5 relaties ooit zijn gestart met online dating. Dat is dan bar weinig, gezien het minimale contact face to face, en alle digitale pogingen. Ze durfden volgens mij geen cijfer toe te kennen aan het aantal mislukkingen, met alle gevolgen en kosten van dien. (het is soms nogal prijzig, dat online daten). Het is een gemene business, over de rug van hopeloosheid.
Een samenzijn tussen man en vrouw, maar ook gelijke geslachten, geeft wrijving. Daaraan ontkom je bijna niet. Ik licht hier meer de kant van de strijd toe, en weet best dat er meer is in het spel. Maar daarover lezen en horen we al genoeg.
Mijn schets hierboven, is geen representatie van de feiten! Maar een manier van kijken. Een manier, niet de manier. Ik geef gewoon een andere visie.
Welkom mannen! Op de leugenachtige datingsite...
"Driftig op zoek, gejaagd door pure lust? (acceptatie, in de vorm van bereidwilligheid) De zucht naar het warme zachte donkere en veilige vochtige geurende vrouwelijk schoon? Stop maar met zoeken, je zit hier fout. Hier op de datingsites waar hongerige wolfjes komen, en zoals het voor het lustige oog lijkt, hoerige vrouwtjes zichzelf presenteren...."
Bijna alle (jonge) mannen hebben (vagina) zucht. Natuurlijk geven velen dit niet toe, en durven het zelfs liefde te noemen. Dan zeg ik één woord: seksindustrie. En ook alle prostituees weten waar de ogen op gericht zijn wanneer kerels langs haar raam lopen, eerst het koppie dan het slipje. (of andersom)
Wat weten de mensen het toch altijd mooi te verpakken hè! "Ik ben vrolijk lief en spontaan" zeggen de vrouwtjes dan. Deze vertaal ik even voor je; "Ik wil aandacht, nu en veel!"
Wat ze er ook niet bij zegt, is dat ze weet wat jij er zoekt, hoe je het wilt en hoe graag je het wilt. In feite houden de vrouwtjes zichzelf actief, naïef.
Oke, dus we hebben de foto's van de meisjes, haar beperkte beschrijving, en de lust die de pan uitrijst. Vrouwen willen ook, maar anders. Die willen er meer rendement uit slepen. Die wilt, "en, en." En de seks en aandacht en je grenzen zien en je ondergang. Je klein zien worden is je emotioneel te verslaan. Houdt hem op het gevoelsniveau!, dat stukje waarin zijn sterke rede niet meer in staat is je te verslaan.
-De vrouw staat krachtig in de waanwereld, het intuïtieve raadselachtige wat gevoel inhoudt.- (Het zouden A. Schopenhauers woorden kunnen zijn)
Zie je, de jonge vrouwen kennen de man nog niet, dat terrein is door de perversiteit van de samenleving, (aparte kleedkamers voor jongens en meisjes) volkomen vreemd, dus je kunt ook geen respect verwachten voor iets wat je niet kent. Jonge vrouwen experimenteren met mannen. Met hun aanstaande vriendjes. Later, pas veel later wanneer ze het andere geslacht voldoende kennen, en vooral vertrouwen, nemen ze hem ook meer serieus. Daarom prefereer ik ook de vrouw van minstens 30. Dan weet je bijna zeker dat ze je niet probeert te breken, om te kijken of toch niet ergens in je karakter iets zit wat voor problemen kan zorgen in de toekomst.
~Als we iets niet kunnen peilen, dan gaan we ermee spelen. Dan verandert het van aangezicht.~
Het is het stukje wat het spinnensoort: 'zwarte weduwe' nog actief uitdraagt, maar bij ons mensen verscholen zit in een relatie. De relatie is de sublimatie waarin langzame verstikking tot levenskunst verheven wordt.
Strijd. Alles is strijd. Zelfs het toegeven en accepteren zijn onderdelen van strijd. Als het geen strijd was, dan was alles belangeloos. Maar dat kan niet, en het is het belang wat de strijd voert.
Winnen is niet openlijk voor derden, maar is een stille strijd, waarin niet wordt gesproken, maar geweten en gehandeld. Hoe er gehandeld wordt, is hoe de zaken ervoor staan. Gedrag is dan die afgeleide van de feiten. Woorden zijn vooral de bedriegers. Daarin is veel van wat wij praten misleiding. De ander op een verkeerd been te zetten.
Daar zijn de dating websites het beste voorbeeld van! Werkelijk alles wat er geschreven staat is onzin. Wat er aan de hand is, is een speurtocht uitgezet met lintjes. Volg de lintjes en je komt er. Zo lokken wij elkaar mee.
Wat haar tegenstaat is alles wat sterk is en zelfvertrouwen uitstraalt. De echte bitch wilt je kneden en je verslaan. Het is oorlog, en je pikt nu eenmaal niet de sterkste uit, maar ook niet de zwakste, want dat geeft geen voldoening.
Een individu kiest voortdurend uit kwaden. Samen sterk is ieder de helft zwakker. Maar in strijd leven kost teveel. Dus maken we afspraken. Oh wee als je jezelf er niet aan houdt!, dan is er reden voor ruzie, en het spel krijgt opnieuw vorm. In het spel, van geestelijk heen en weer getrek, waar seks wordt uitgedeeld op verzoek, popelen we door tot onze lusten ons langzaam vaarwel zeggen.
Dit is het trieste relaas, waaraan we onderhevig zijn gezien de huidige omstandigheden. De digitale wereld, met zijn zogenaamde voordelen. We kennen elkaar op afstand, en die afstand zul je moeten overbruggen. Maar omdat het contact niet ging zoals de natuur het bedoelde, zal er hoogstwaarschijnlijk veel teleurstelling en strijd opduiken. Strijd tegen gezichtsverlies en behoud van zelfrespect. "Als het niet aan mij ligt, dan moet zij het wel zijn."
Ik las zojuist dat 1 op de 5 relaties ooit zijn gestart met online dating. Dat is dan bar weinig, gezien het minimale contact face to face, en alle digitale pogingen. Ze durfden volgens mij geen cijfer toe te kennen aan het aantal mislukkingen, met alle gevolgen en kosten van dien. (het is soms nogal prijzig, dat online daten). Het is een gemene business, over de rug van hopeloosheid.
Een samenzijn tussen man en vrouw, maar ook gelijke geslachten, geeft wrijving. Daaraan ontkom je bijna niet. Ik licht hier meer de kant van de strijd toe, en weet best dat er meer is in het spel. Maar daarover lezen en horen we al genoeg.
Mijn schets hierboven, is geen representatie van de feiten! Maar een manier van kijken. Een manier, niet de manier. Ik geef gewoon een andere visie.
De verwachting als zondebok
De verwachting als zondebok
~Alleen de onvolprezen naïeveling gaat zonder verwachting op zijn doel af~
Ik hoor het te vaak, en er klopt niets maar dan ook niets van! Mensen zeggen maar al te graag, wanneer je in de intiemere sferen, op je bek bent gegaan, dat je geen verwachtingen had moeten kweken, want die geven je de ellende. En omdat ik weet, dat dit klinkklare onzin is, ga ik deze stelling finaal met de grond gelijk maken, en iedereen die dit leest laten zien en overtuigen, dat verwachtingen juist de mooiste dingen zijn, en alles op hun waarde kwalificeren, ja zelfs die dingen zijn, die alle betekenis aan het leven geven.
Geen verwachtingen, is je laten overbluffen door licht en donker, in de tragedie staan van de domme nuchterheid, de aardse slaaf die braaf uit de hand vreet die hem voedt. Maar verder dan de verrassing kom je niet. Verder dan de continu vernieuwing als aanvulling op je leegte kom je niet. Want geen verwachtingen, is geen hoop noch verlangen. Het is als de seniele kunstenaar wiens kwaliteiten langzaam zijn opgeslokt door mentale retardatie waardoor hij zich niets meer kan verbeelden. Het enige wat over is gebleven, is een gekte van onnozelheid, waarin alles wat er gebeurt als een korte schijnvreugde even een nog stommere verbazing op diens gezicht teweeg brengt, en zich laat vertalen in een wijdopen blik met lach die net niet ver genoeg komt om nog overtuigend te zijn.
Mijn ex vertelde me altijd, dat ik geen verwachtingen moest koesteren. Zij was natuurlijk bang dat ik mijn teleurstelling op haar zou botvieren. Wat ik uiteraard ook deed! Ik gaf haar dan altijd het antwoord waar zij dan niet omheen kon, en eigenlijk dwars door die trucjes heen knalde.
Het was een heel foute vriendin, die niet uit liefde met me ging maar het minimale gaf om me toch bij zich te houden. De precieze beweegredenen wil ik niet eens weten. Ze vond me een interessant figuur ja. Meer niet. Daarvoor moest ik afzien! Ze wilde me dichtbij, maar nooit tè dichtbij, begrijp je.
-Zo blijf je hongerig en trek je alles uit de kast-
Daar kon zij dan weer van genieten, en het gaf haar precies datgene wat ze wilde. Het secreet. Ik teerde langzaam weg, mijn hart in brand, mijn gevoel hongerig en verwaarloosd. Het was mijn schuld, ik ben op dat gebied naïef en niet handig. Mijn vertrouwen is te groot, misschien omdat ik vrij sterk in mijzelf geloof.
Wanneer zij zichzelf weer wilde indekken, en vertelde dat ik bij de volgende afspraak geen verwachtingen moest meenemen, gaf ik dus als antwoord: “Geen verwachtingen, wel verlangens”
(ik was verliefd op het misselijke kreng, en voelde me als een slaaf van mijn biologische projectie)
-Ze pakte dan weer haar agenda erbij! Mijn vriendin, maakte een afspraak met me-
De liefde die ik genoot, kwam nooit verder dan van een sterk twijfelende vrouw. Dat is omdat wij zo slecht bij elkaar pasten, wat het voor mij weer een mega uitdaging maakte. Probeer het onmogelijke! Ik heb 4 onmogelijke relaties geprobeerd, en ja, dat was geheel mijn eigen wil. Wie weet voel je onbewust aan dat dit je pijn zal gaan doen, en dus zal laten inzien, en leren. Je kiest je eigen leerschool, onbewust en vervloekt de gevolgen met volle overtuiging.
Ik heb rare vrienden, (toch heel goede), maar de vriendinnen die ik heb gehad, hebben nooit van me gehouden. Mijn vrienden houden wel van me. Ik heb met mijn vrienden een aparte band, en hoe wij met elkaar omgaan, zie je niet veel volgens mij. Wij spreken zonder omweg, leren elkaar en confronteren elkaar. De vrede wordt niet bewaard uit angst voor de gevolgen van conflict. Er is geen conflict, want niets hoeft te knallen, want niets wordt opgepot.
Verlangen is gezond, waarom dan geen verwachtingen? Wat maakt de verwachting zo slecht? Waarom zouden we niet mogen verwachten? Misschien omdat we hetgeen we verwachten dan bij de ander neerleggen, en zo een druk neerleggen. Maar dat kan niet. Een verwachting is stil. Een verwachting wordt niet uitgesproken, zo wel, dan heet het afspraak of verzoek.
Wie een doel heeft, heeft verwachting, simpel en klaar. Hier kun je niet omheen. Een doel ten uitvoer brengen zonder verwachting is een gek die doelloos over de wereld zwerft en zijn plannen is vergeten.
Daarom ben ik fel tegen de kritiek die mensen uiten als ze je raad geven om je verwachtingen in te dammen. Wat ze dan van je vragen, is om je leven minder inhoud te geven, je energiestroom af te knijpen, en een beslagen bril op te zetten. Verwachting is inherent verbonden met je inschattingsvermogen en dus je intellect, en dus je zelfvertrouwen. Een aan lager wal geraakte zal meer aan de hulpeloze kant staan, en elk hand die hem reikt, zal zijn verbazing tarten.
~Verwachting is het oog van de hoop op het genoegen~
Je kunt verwachting zien als een blij kind gehuld in onschuld. Verwachting zelf is positief van aard. Zo niet dan noemen we het wantrouwen, deze is negatief van aard. Negatieve verwachting is wantrouwen, onthoud dit!
De verwachting dus, het blije kind, wat kan daar nu fout aan zijn? De natuurlijke honger naar vervulling. De zucht naar rust en vrede, de zoektocht die eindigt bij de vervolmaking.
Verwachtingen zijn onze innerlijke motoren die ons drijven, ons motiveren, ons verblijden in bittere tijden, want verwachting staat gelijk aan hoop en vertrouwen. Het is het vakantiegevoel als je in de auto zit op weg naar je bestemming. Je gaat niet weg als je overtuigd zou zijn dat het niets wordt. Verwachting laat je hart bonzen, verwachting maakt je gezond, vrolijk en enthousiast!
Vervloek niet de verwachting, vervloek hem nooit. Dan vervloek je het leven zelf, zijn passie en drijfveer.
De verwachting gaat hand in hand met het vertrouwen en goede wil.
Verwacht, leef met verwachting en koester deze. Dit geeft je een eerlijkheid en openheid. Dit geeft je de natuurlijke speelsheid terug. Een kind verwacht van je, en rekent op je. Dat maakt ze zo geliefd. Een mens zonder verwachtingen is afstotelijk. Zo'n mens wil je je tijd niet aan verdoen, omdat het je een gevoel geeft dat je water naar de zee draagt.
Maar iemand met verwachting, daarvoor wil je je best doen. Die verwachting wil je waarmaken.
Dat is wat het leven mooi maakt, en wat de vrede en harmonie versterkt. Zo bouw je buffers op, en groei je.
Geef niet hen die de verwachting koesteren, de schuld van het lijden. Het is alleen bedrog die zo zijn gezicht laat zien. Verwachting is in zichzelf onschuldig.
Verwachting ontstaat uit een vertrouwde klik met de toekomst, anders niet. Daarvoor is een sterke wil nodig, inzet en enthousiasme. Je kunt niet verwachten, zonder inzicht of tegenprestatie! Dat heet naïef.
Een gezonde verwachting is het verblijdde hart, dat zwemt in onschuld en kinderlijk verlangen. Het speelt met zijn eigen fantasie vergaart uit blijde gebeurtenissen die het hart, het gevoel voeding geven, en ruimte om verder te groeien.
~Verwachtingen kunnen nooit te hoog zijn.
Alleen de teleurstelling, kan te groot zijn~
~Alleen de onvolprezen naïeveling gaat zonder verwachting op zijn doel af~
Ik hoor het te vaak, en er klopt niets maar dan ook niets van! Mensen zeggen maar al te graag, wanneer je in de intiemere sferen, op je bek bent gegaan, dat je geen verwachtingen had moeten kweken, want die geven je de ellende. En omdat ik weet, dat dit klinkklare onzin is, ga ik deze stelling finaal met de grond gelijk maken, en iedereen die dit leest laten zien en overtuigen, dat verwachtingen juist de mooiste dingen zijn, en alles op hun waarde kwalificeren, ja zelfs die dingen zijn, die alle betekenis aan het leven geven.
Geen verwachtingen, is je laten overbluffen door licht en donker, in de tragedie staan van de domme nuchterheid, de aardse slaaf die braaf uit de hand vreet die hem voedt. Maar verder dan de verrassing kom je niet. Verder dan de continu vernieuwing als aanvulling op je leegte kom je niet. Want geen verwachtingen, is geen hoop noch verlangen. Het is als de seniele kunstenaar wiens kwaliteiten langzaam zijn opgeslokt door mentale retardatie waardoor hij zich niets meer kan verbeelden. Het enige wat over is gebleven, is een gekte van onnozelheid, waarin alles wat er gebeurt als een korte schijnvreugde even een nog stommere verbazing op diens gezicht teweeg brengt, en zich laat vertalen in een wijdopen blik met lach die net niet ver genoeg komt om nog overtuigend te zijn.
Mijn ex vertelde me altijd, dat ik geen verwachtingen moest koesteren. Zij was natuurlijk bang dat ik mijn teleurstelling op haar zou botvieren. Wat ik uiteraard ook deed! Ik gaf haar dan altijd het antwoord waar zij dan niet omheen kon, en eigenlijk dwars door die trucjes heen knalde.
Het was een heel foute vriendin, die niet uit liefde met me ging maar het minimale gaf om me toch bij zich te houden. De precieze beweegredenen wil ik niet eens weten. Ze vond me een interessant figuur ja. Meer niet. Daarvoor moest ik afzien! Ze wilde me dichtbij, maar nooit tè dichtbij, begrijp je.
-Zo blijf je hongerig en trek je alles uit de kast-
Daar kon zij dan weer van genieten, en het gaf haar precies datgene wat ze wilde. Het secreet. Ik teerde langzaam weg, mijn hart in brand, mijn gevoel hongerig en verwaarloosd. Het was mijn schuld, ik ben op dat gebied naïef en niet handig. Mijn vertrouwen is te groot, misschien omdat ik vrij sterk in mijzelf geloof.
Wanneer zij zichzelf weer wilde indekken, en vertelde dat ik bij de volgende afspraak geen verwachtingen moest meenemen, gaf ik dus als antwoord: “Geen verwachtingen, wel verlangens”
(ik was verliefd op het misselijke kreng, en voelde me als een slaaf van mijn biologische projectie)
-Ze pakte dan weer haar agenda erbij! Mijn vriendin, maakte een afspraak met me-
De liefde die ik genoot, kwam nooit verder dan van een sterk twijfelende vrouw. Dat is omdat wij zo slecht bij elkaar pasten, wat het voor mij weer een mega uitdaging maakte. Probeer het onmogelijke! Ik heb 4 onmogelijke relaties geprobeerd, en ja, dat was geheel mijn eigen wil. Wie weet voel je onbewust aan dat dit je pijn zal gaan doen, en dus zal laten inzien, en leren. Je kiest je eigen leerschool, onbewust en vervloekt de gevolgen met volle overtuiging.
Ik heb rare vrienden, (toch heel goede), maar de vriendinnen die ik heb gehad, hebben nooit van me gehouden. Mijn vrienden houden wel van me. Ik heb met mijn vrienden een aparte band, en hoe wij met elkaar omgaan, zie je niet veel volgens mij. Wij spreken zonder omweg, leren elkaar en confronteren elkaar. De vrede wordt niet bewaard uit angst voor de gevolgen van conflict. Er is geen conflict, want niets hoeft te knallen, want niets wordt opgepot.
Verlangen is gezond, waarom dan geen verwachtingen? Wat maakt de verwachting zo slecht? Waarom zouden we niet mogen verwachten? Misschien omdat we hetgeen we verwachten dan bij de ander neerleggen, en zo een druk neerleggen. Maar dat kan niet. Een verwachting is stil. Een verwachting wordt niet uitgesproken, zo wel, dan heet het afspraak of verzoek.
Wie een doel heeft, heeft verwachting, simpel en klaar. Hier kun je niet omheen. Een doel ten uitvoer brengen zonder verwachting is een gek die doelloos over de wereld zwerft en zijn plannen is vergeten.
Daarom ben ik fel tegen de kritiek die mensen uiten als ze je raad geven om je verwachtingen in te dammen. Wat ze dan van je vragen, is om je leven minder inhoud te geven, je energiestroom af te knijpen, en een beslagen bril op te zetten. Verwachting is inherent verbonden met je inschattingsvermogen en dus je intellect, en dus je zelfvertrouwen. Een aan lager wal geraakte zal meer aan de hulpeloze kant staan, en elk hand die hem reikt, zal zijn verbazing tarten.
~Verwachting is het oog van de hoop op het genoegen~
Je kunt verwachting zien als een blij kind gehuld in onschuld. Verwachting zelf is positief van aard. Zo niet dan noemen we het wantrouwen, deze is negatief van aard. Negatieve verwachting is wantrouwen, onthoud dit!
De verwachting dus, het blije kind, wat kan daar nu fout aan zijn? De natuurlijke honger naar vervulling. De zucht naar rust en vrede, de zoektocht die eindigt bij de vervolmaking.
Verwachtingen zijn onze innerlijke motoren die ons drijven, ons motiveren, ons verblijden in bittere tijden, want verwachting staat gelijk aan hoop en vertrouwen. Het is het vakantiegevoel als je in de auto zit op weg naar je bestemming. Je gaat niet weg als je overtuigd zou zijn dat het niets wordt. Verwachting laat je hart bonzen, verwachting maakt je gezond, vrolijk en enthousiast!
Vervloek niet de verwachting, vervloek hem nooit. Dan vervloek je het leven zelf, zijn passie en drijfveer.
De verwachting gaat hand in hand met het vertrouwen en goede wil.
Verwacht, leef met verwachting en koester deze. Dit geeft je een eerlijkheid en openheid. Dit geeft je de natuurlijke speelsheid terug. Een kind verwacht van je, en rekent op je. Dat maakt ze zo geliefd. Een mens zonder verwachtingen is afstotelijk. Zo'n mens wil je je tijd niet aan verdoen, omdat het je een gevoel geeft dat je water naar de zee draagt.
Maar iemand met verwachting, daarvoor wil je je best doen. Die verwachting wil je waarmaken.
Dat is wat het leven mooi maakt, en wat de vrede en harmonie versterkt. Zo bouw je buffers op, en groei je.
Geef niet hen die de verwachting koesteren, de schuld van het lijden. Het is alleen bedrog die zo zijn gezicht laat zien. Verwachting is in zichzelf onschuldig.
Verwachting ontstaat uit een vertrouwde klik met de toekomst, anders niet. Daarvoor is een sterke wil nodig, inzet en enthousiasme. Je kunt niet verwachten, zonder inzicht of tegenprestatie! Dat heet naïef.
Een gezonde verwachting is het verblijdde hart, dat zwemt in onschuld en kinderlijk verlangen. Het speelt met zijn eigen fantasie vergaart uit blijde gebeurtenissen die het hart, het gevoel voeding geven, en ruimte om verder te groeien.
~Verwachtingen kunnen nooit te hoog zijn.
Alleen de teleurstelling, kan te groot zijn~
Abonneren op:
Posts (Atom)