De verwachting als zondebok

De verwachting als zondebok
~Alleen de onvolprezen naïeveling gaat zonder verwachting op zijn doel af~

Ik hoor het te vaak, en er klopt niets maar dan ook niets van! Mensen zeggen maar al te graag, wanneer je in de intiemere sferen, op je bek bent gegaan, dat je geen verwachtingen had moeten kweken, want die geven je de ellende. En omdat ik weet, dat dit klinkklare onzin is, ga ik deze stelling finaal met de grond gelijk maken, en iedereen die dit leest laten zien en overtuigen, dat verwachtingen juist de mooiste dingen zijn, en alles op hun waarde kwalificeren, ja zelfs die dingen zijn, die alle betekenis aan het leven geven.
Geen verwachtingen, is je laten overbluffen door licht en donker, in de tragedie staan van de domme nuchterheid, de aardse slaaf die braaf uit de hand vreet die hem voedt. Maar verder dan de verrassing kom je niet. Verder dan de continu vernieuwing als aanvulling op je leegte kom je niet. Want geen verwachtingen, is geen hoop noch verlangen. Het is als de seniele kunstenaar wiens kwaliteiten langzaam zijn opgeslokt door mentale retardatie waardoor hij zich niets meer kan verbeelden. Het enige wat over is gebleven, is een gekte van onnozelheid, waarin alles wat er gebeurt als een korte schijnvreugde even een nog stommere verbazing op diens gezicht teweeg brengt, en zich laat vertalen in een wijdopen blik met lach die net niet ver genoeg komt om nog overtuigend te zijn.

Mijn ex vertelde me altijd, dat ik geen verwachtingen moest koesteren. Zij was natuurlijk bang dat ik mijn teleurstelling op haar zou botvieren. Wat ik uiteraard ook deed! Ik gaf haar dan altijd het antwoord waar zij dan niet omheen kon, en eigenlijk dwars door die trucjes heen knalde.
Het was een heel foute vriendin, die niet uit liefde met me ging maar het minimale gaf om me toch bij zich te houden. De precieze beweegredenen wil ik niet eens weten. Ze vond me een interessant figuur ja. Meer niet. Daarvoor moest ik afzien! Ze wilde me dichtbij, maar nooit tè dichtbij, begrijp je.

-Zo blijf je hongerig en trek je alles uit de kast-

Daar kon zij dan weer van genieten, en het gaf haar precies datgene wat ze wilde. Het secreet. Ik teerde langzaam weg, mijn hart in brand, mijn gevoel hongerig en verwaarloosd. Het was mijn schuld, ik ben op dat gebied naïef en niet handig. Mijn vertrouwen is te groot, misschien omdat ik vrij sterk in mijzelf geloof.
Wanneer zij zichzelf weer wilde indekken, en vertelde dat ik bij de volgende afspraak geen verwachtingen moest meenemen, gaf ik dus als antwoord: “Geen verwachtingen, wel verlangens”
(ik was verliefd op het misselijke kreng, en voelde me als een slaaf van mijn biologische projectie)

-Ze pakte dan weer haar agenda erbij! Mijn vriendin, maakte een afspraak met me-

De liefde die ik genoot, kwam nooit verder dan van een sterk twijfelende vrouw. Dat is omdat wij zo slecht bij elkaar pasten, wat het voor mij weer een mega uitdaging maakte. Probeer het onmogelijke! Ik heb 4 onmogelijke relaties geprobeerd, en ja, dat was geheel mijn eigen wil. Wie weet voel je onbewust aan dat dit je pijn zal gaan doen, en dus zal laten inzien, en leren. Je kiest je eigen leerschool, onbewust en vervloekt de gevolgen met volle overtuiging.
Ik heb rare vrienden, (toch heel goede), maar de vriendinnen die ik heb gehad, hebben nooit van me gehouden. Mijn vrienden houden wel van me. Ik heb met mijn vrienden een aparte band, en hoe wij met elkaar omgaan, zie je niet veel volgens mij. Wij spreken zonder omweg, leren elkaar en confronteren elkaar. De vrede wordt niet bewaard uit angst voor de gevolgen van conflict. Er is geen conflict, want niets hoeft te knallen, want niets wordt opgepot.
Verlangen is gezond, waarom dan geen verwachtingen? Wat maakt de verwachting zo slecht? Waarom zouden we niet mogen verwachten? Misschien omdat we hetgeen we verwachten dan bij de ander neerleggen, en zo een druk neerleggen. Maar dat kan niet. Een verwachting is stil. Een verwachting wordt niet uitgesproken, zo wel, dan heet het afspraak of verzoek.
Wie een doel heeft, heeft verwachting, simpel en klaar. Hier kun je niet omheen. Een doel ten uitvoer brengen zonder verwachting is een gek die doelloos over de wereld zwerft en zijn plannen is vergeten.
Daarom ben ik fel tegen de kritiek die mensen uiten als ze je raad geven om je verwachtingen in te dammen. Wat ze dan van je vragen, is om je leven minder inhoud te geven, je energiestroom af te knijpen, en een beslagen bril op te zetten. Verwachting is inherent verbonden met je inschattingsvermogen en dus je intellect, en dus je zelfvertrouwen. Een aan lager wal geraakte zal meer aan de hulpeloze kant staan, en elk hand die hem reikt, zal zijn verbazing tarten.

~Verwachting is het oog van de hoop op het genoegen~

Je kunt verwachting zien als een blij kind gehuld in onschuld. Verwachting zelf is positief van aard. Zo niet dan noemen we het wantrouwen, deze is negatief van aard. Negatieve verwachting is wantrouwen, onthoud dit!
De verwachting dus, het blije kind, wat kan daar nu fout aan zijn? De natuurlijke honger naar vervulling. De zucht naar rust en vrede, de zoektocht die eindigt bij de vervolmaking.
Verwachtingen zijn onze innerlijke motoren die ons drijven, ons motiveren, ons verblijden in bittere tijden, want verwachting staat gelijk aan hoop en vertrouwen. Het is het vakantiegevoel als je in de auto zit op weg naar je bestemming. Je gaat niet weg als je overtuigd zou zijn dat het niets wordt. Verwachting laat je hart bonzen, verwachting maakt je gezond, vrolijk en enthousiast!
Vervloek niet de verwachting, vervloek hem nooit. Dan vervloek je het leven zelf, zijn passie en drijfveer.
De verwachting gaat hand in hand met het vertrouwen en goede wil.
Verwacht, leef met verwachting en koester deze. Dit geeft je een eerlijkheid en openheid. Dit geeft je de natuurlijke speelsheid terug. Een kind verwacht van je, en rekent op je. Dat maakt ze zo geliefd. Een mens zonder verwachtingen is afstotelijk. Zo'n mens wil je je tijd niet aan verdoen, omdat het je een gevoel geeft dat je water naar de zee draagt.
Maar iemand met verwachting, daarvoor wil je je best doen. Die verwachting wil je waarmaken.
Dat is wat het leven mooi maakt, en wat de vrede en harmonie versterkt. Zo bouw je buffers op, en groei je.
Geef niet hen die de verwachting koesteren, de schuld van het lijden. Het is alleen bedrog die zo zijn gezicht laat zien. Verwachting is in zichzelf onschuldig.

Verwachting ontstaat uit een vertrouwde klik met de toekomst, anders niet. Daarvoor is een sterke wil nodig, inzet en enthousiasme. Je kunt niet verwachten, zonder inzicht of tegenprestatie! Dat heet naïef.
Een gezonde verwachting is het verblijdde hart, dat zwemt in onschuld en kinderlijk verlangen. Het speelt met zijn eigen fantasie vergaart uit blijde gebeurtenissen die het hart, het gevoel voeding geven, en ruimte om verder te groeien.

~Verwachtingen kunnen nooit te hoog zijn.

                             Alleen de teleurstelling, kan te groot zijn~