Liggen liefde en haat dicht bij elkaar?

Er was laatst wat discussie rond dit onderwerp. Ik las een reactie, - geen ongewone - die me aan het denken zette. Het is iets wat je teveel hoort, maar helemaal niet klopt. Nu heb ik 'm voor mijzelf al opgehelderd, maar nu merkte ik toch dat mijn uitleg niet over is gekomen. Daarom nu met illustraties.

Meestal is kinderlijk verstand genoeg. Alleen kan het kind de zaken niet verklaren. Wanneer wij meer volwassen groeien, gaan wij de zaken complexer verklaren. "Vaak ook in ons eigen voordeel."  M.a.w., wij passen theorie aan, zodanig dat deze niet negatief interfereert met ons zelfbeeld. Dit is o.a, de reden dat niet filosofen A. Schopenhauer als pessimist wegzetten. In feite zei de man dingen die de mens een lelijke naam gaf. Hij ontketende een warboel tot een ordelijk geheel, ten spijt van ons 'goede fatsoen.'
Wie niet van zichzelf hoogdravend is, en kan lachen om zijn stommiteiten, ja wie zichzelf niet al te serieus neemt, zal aan zijn boeken een feest beleven.  Ik raad u aan:(Parerga en paralipomena) 
Ik hoor te vaak dat liefde en haat dicht naast elkaar liggen. Wanneer ik dit beredeneer, kom ik snel tot de conclusie dat men niet geneigd is zichzelf de schuld te geven van een labiel karakter die over de gehele as van zijn mogelijkheden heen en weer slingert, maar eerder zegt: "Neen, wij maken kleine schommelingen, maar nu is het feit daar, dat toevallig de haat, pal naast de liefde gezeteld is!"

Neem rood als Haat en geel als Liefde. Je ziet, wanneer deze twee dicht tegen elkaar liggen, is het logisch dat wij in relaties snel overgaan van liefde naar haat, en dat er maar iets hoeft te gebeuren. De as is ons hele bereik van gevoel en emotie. Dit behoeft geen uitleg, iedereen ziet dat dit model volstrekt belachelijk is. Dit is een model om eigen fouten te vergoelijken. "We kunnen het niet helpen, want ze liggen zo dicht bij elkaar"
Nee! zelfs een kind weet dat liefde en haat elkaars tegenpolen zijn.

Zo is de as in werkelijkheid, en ik ga de logica van beiden nog uitleggen. Liefde is het uiterste van haat. We zijn hiermee een nieuw probleem tegengekomen: Onze definitie van liefde klopt niet.  Wat wij te vaak als liefde bestempelen, zijn in feite bezitsdrang en lust. En die klopt wel wanneer je zegt: Wanneer je bezit kwijtraakt, of wanneer je bezit bij je wegloopt, ontstaat woede. Perfect logisch. We verwarren alleen dit met liefde. Maar jonge mensen weten niet wat liefde is, die willen hebben. Toe-eigenen. Het leren liefhebben, dat is een uitgroei van stille bewondering, en dat duurt erg lang. Jonge stelletjes zijn nog egoïsten. Die nemen wat ze willen, en wanneer dat plotseling ophoudt, wordt het kind van binnen boos! Ik was er ook zo een. Dacht dat ik van mijn exen hield. Onzin, waar ik van hield was van het hebben van een eigen vriendin. Waar ik van hield, was het kunnen wippen, (altijd te weinig) en me net zo stoer voelen als die anderen die dat hadden, zolang het spel duurde...

Ik werd razend soms op hen. Wanneer ik me verwaarloosd voelde. Wanneer zij een afspraak afzegde. Hoe kan het ook anders, waar je op valt is niet haar mooie karakter. Ten eerste: Op die leeftijd is bijna niemand zichzelf, en kijk je tegen elkaars façade aan. Er is wel seksuele spanning en hooguit de bereidheid deze met jou te willen delen. In die toevalligheid belanden, is wat ons het gevoel geeft uitverkozen te zijn. Dit geeft het speciale gevoel. Iets wordt beloond.
Er komen veel ruzies voor in nieuwe relaties. We moeten naar elkaar toegroeien. (leren te leven met elkaars nukken) Accepteren dat we geen van allen zo perfect zijn als we hadden gehoopt!
Ik zeg nogmaals, nee!, liefde en haat liggen mijlen ver uiteen, en het is een disbalans of noem het sociale schizofrenie, emotionele labiliteit, die ons heen en weer slingert. Maar nooit van het ene uiterste naar het andere. Gewoon schommelingen.

Wij zullen nooit zoals wordt gesuggereerd, van liefde naar haat gaan en snel terug. Daarom suggereren mensen dat ze, (zie bovenste eerste plaatje) direct naast elkaar liggen. Ik heb ze even voor het gemak in het midden gezet. Wat is dan wel logisch? >>> We missen er en paar!

Dit lijkt er meer op, links de liefde als gevoel, en rechts, de rode lijn, de haat. De twee lijnen paars en blauw daar links van, zijn respectievelijk: "Lust en bezitsdrang." Nu is hij kloppend! Deze liggen perfect dichtbij om te verklaren dat de zogenaamde liefde, onder verkeerde noemer, in beeld komt bij de haat. Leuker is nog te zeggen, dat deze drie eigenschappen onderling veel meer gemeen hebben dan liefde met elk van hun afzonderlijk.
Wie zegt dat liefde en haat dichtbij elkaar liggen, ontkent dat hij zelf verantwoordelijkheid mist, en liefde voor iets anders aanziet. We geven gewoon de emotionele schaal de schuld. Maar dat kan niet en is onmogelijk! Zie je, er is niet eerst deze scheidslijn, en daaruit de gevolgen. De gedragingen van mensen staan niet op een balk! Dit is een simplificatie van onze reden. Zo maken wij onszelf duidelijk, met diagrammen. Zo maak ik u wijs, hoe ik erover denk. Net zoals u mij wijs maakt en elkaar, dat liefde en haat dichtbij elkaar liggen, dus gebruik ik hier uw eigen model, en ontkracht het met uw eigen woorden. Dank je wel! Gemakkelijker kun je het me niet maken.

Eindnoot
Liefde is een universeel gevoel dat zich op alles laat projecteren, niet per se mensen en dus je partner. Liefde is een overdaad. Deze kan nooit plotseling haat worden, wordt het dat wel, dan was het geen liefde.

Voordat je echt van iemand houdt, en niet 'Ik hou van je" zegt omdat je garanties wilt vergroten, gaat er een flinke tijd overheen. Dat moet langzaam en kan alleen maar langzaam groeien. Je ziet het wel veel bij oudere stellen, maar zeker niet bij nieuwe. Nieuwe relaties weten niet waar ze voor staan, of voor komen te staan, maar noemen het liefde omdat ze dat denken. In hun omgang met elkaar, komen en lopen zij de verwachtingen en eisen mis, en er komt woede en vaak ook haat. Zo zit je samen knus op de bank, en een uur later scheld je elkaar uit. En wij interpreteren dit als liefde en haat. Dit is een groot misverstand! Liefde en haat zijn tegenpolen. Liefde is bewondering en overtuiging, en voordat deze liefde is weggeslagen, moet er echt heel veel gebeuren! Dat gaat zeker niet in een dag, zelfs niet in één week. Liefde is een verankerd gevoel, welke langzaam slijten kan.


* * *