Translate

donderdag 12 april 2012

Waar geloof jij in?

-Over het eeuwige debacle tussen pseudowetenschap en wetenschap.-

De zwevende criticasters en de logische irritatie van de eerlijke gestrafte

"Het wordt tijd voor korte metten!":

Het is als twee kinderen in de klas. Het ene kind krijgt bij alles wat hij zegt straf, en het andere kind mag alles zomaar flikken, zonder straf. Dit is het geval met wetenschap en spiritualiteit. Wanneer wetenschappers iets beweren, moeten ze dat heel goed onderbouwen. Veel kritiek, en controle. Maar spirituele claims zijn nooit onderbouwd, verklaren niets. Je moet het alleen maar geloven. Sterker nog, in wetenschappelijke disciplines, is het zo, dat hoe meer je beweert, hoe moeilijkere claims je maakt, des te harder wordt het bewijs dat je moet aandragen. Deze gaan hand in hand. Het ene kan niet bestaan zonder het andere. -Wie hoog klimt, valt hard.-
Maar in spirituele hobby's, is dat principe juist omgekeerd. Hoe belachelijker de bewering, zoals praten met overleden mensen, des te minder tekst en uitleg je krijgt. "het is gewoon zo" Dit is de wereld op zijn kop! Ik vind het laf, flauw, en zelfs lichtelijk misselijkmakend. En stoor me er vreselijk aan, wanneer zulke types ook maar één keer uithalen naar de wetenschap, wat wel een eerlijke toetsing ondergaat.

"Meester, dat jongetje naast me stak net zijn tong uit toen u niet keek!"

Het is gewoon weer een vorm van baldadigheid, als het kleine kind in de klas, maar zou in dit geval, eerlijk is eerlijk, een flink pak voor z'n reet moeten krijgen!

Noot
Het klopt dat het brave jongetje zijn tong uitstak naar de etter links van hem. maar hij deed dat omdat het vervelende mannetje tijdens het proefwerk voortdurend zat af te kijken. (met het risico dat hierdoor beiden een onvoldoende kregen) Toen de meester de cijfers teruggaf, bleek de afkijker alles fout te hebben overgenomen, maar kreeg bij gratie van de meester een 6, en het eerlijke ventje een 7.


Dit verhaaltje is een metafoor, en alles wat ik hier beschrijf is dubbelzinnig. Een betere manier om iets te verduidelijken is er volgens mij niet.
Pseudowetenschappelijke bezigheden ontlopen voortdurend aan oprechte kritiek. Zijn afkijkers en apen alles na en interpreteren dat weer op hun manier, waardoor voor de slecht geïnformeerde onder ons, een sterke verwarring optreedt. Wetenschappelijk vakjargon wordt gekopieerd, en zo jatten ze letterlijk de meerwaarde, net als dat je een ander het kaas van zijn brood steelt.
Toch krijgen ze erkenning! Meer dan 70% spiritualiteit, ten opzichte van wetenschap, wordt er verkocht in de boekenwinkels.
Wanneer er een theorie wordt vervangen in de natuurkunde, roepen ze al gauw, "zie je wel!", en menen daardoor een gelijke stand te bereiken, of op z'n minst de geloofwaardigheid van wetenschap als poten onder een kruk vandaan te kunnen schoppen. Ze komen er veel te gemakkelijk mee weg, en worden overal geaccepteerd en gelooft. Maar alles wat ze doen is leugenachtig en nep! Spirituele praktijken zijn als dwarse, verwaande, baldadige kinderen, die overal mee wegkomen.


"Pseudowetenschappen zijn de kleine viezige schoothondjes van vader wetenschap, die overal schijten waar het niet mag. Maar hun hoopje zo goed weten te verbergen, dat je het net niet ziet, totdat je erin trapt!" 
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Kritisch = analytisch