Sociale dissociatie en strategieën dit te maskeren

Dit stukje heb ik geschreven omdat ik in mijn leven, veel geconfronteerd word met dit onderwerp, zowel via TV, als in sociale kringen. Ik generaliseer hier, omdat het lastig is precies aan te geven waar de grens ligt. Natuurlijk zijn er heel veel lagen in spiritualiteit, en ik bedoel de onderste. die de meeste onbegrijpelijke claims maakt. Ik ga ver door de vergelijking, maar dit is ter illustratie. Ik daag de lezer uit, met een open houding deze twee voorbeelden naast elkaar te leggen, omdat ik meen dat er in de ruimste zin van het woord, overeenkomsten zijn. Ik zeg niet dat ze hetzelfde zijn, maar het mechanisme volgt eenzelfde route. Dit is mijn visie. je kunt het ermee eens zijn, je kunt het ook niet. daar gaat het niet om. Ik wil niemand bekritiseren. Toch is dit onvermijdelijk. Het doel van dit, is niet mensen aan te vallen op hun in mijn ogen, verkeerde geloof, bezigheden of interpretaties van de wereld. Maar te waarborgen voor een duidelijk onderscheid tussen fictie en echt. Omdat ik meen, dat je ideeën van de wereld, je gedrag met alles wat dit behelst, beïnvloed. En zeg nou zelf, radicale beschouwingen, leuk of niet, kwaad kan het in ieder geval nooit om de andere kant eens te bezien. Groet, en veel leesplezier toegewenst. 

Wie zegt dat hij Napoleon is, krijgt al snel het stigma schizofreen. Logisch, want dat ben je ook. Het blijkt dat schizofrenen dit doen ter overcompensatie van een groot minderwaardigheidscomplex. Door zichzelf in te leven als Napoleon, zijn ze ineens groots.
In de maatschappij is geen ruimte en geen begrip voor deze manieren van doen. Het is niet geaccepteerd. Een schizofreen zoals bestempeld door de anti-psychiatrie heeft een groot probleem met contact maken. Hij raakt in isolement. Waandenkbeelden zijn voor hem dan manieren om uit de depressie te geraken. Ook al weet de patiënt zelf dat het niet spoort, het is meer een tactiek.
Vaak denken mensen dat ze een heilige zijn, zoals Jezus. Meestal een bestaand personage die dan gekopieerd wordt. Het is een manier om de eigen gekte af te leiden in een sub-realiteit, om zodoende de eigen gekte erin kwijt te kunnen. Eenmaal door die deur, is het lastig terug. Dit werkt, dus dit houden we vast. Alles wat troost biedt, alles wat nu uitkomst biedt, wordt een gereedschap.

Het zijn defensie mechanismen, om het hoofd boven water te houden.

Zo is het ook met spiritualiteit, de aura's de engelen, handlezen, kaarten leggen, reïncarnatie enz enz.. Ook dit is een vlucht uit de realiteit naar een sub-realiteit. Hierin voelt men zich veilig. hierin kan men zijn gekte kwijt. Er is echter één groot verschil;

'hiervoor is wel ruimte, en dit is allemaal wel geaccepteerd'

Al zou spiritualiteit zoals wij deze kennen, niet langer algemeen geaccepteerd worden, zoals ze nu is, dan zouden alle bedrijvers hierin hun * erkenning *(wat eenzelfde therapeutische waarde heeft als de verpleging in een goede geestelijke instelling) kwijtraken, met als gevolg, ontreddering en afglijden tot het niveau waarnaar de waanzin zoals deze begon, in zijn oorsprong al naar neigde.
De spiritualiteit was niets meer dan een tussenstation, waarin de verwarde mens feedback kreeg, steun en troost. Een jarenlange consolidatie die hem enigszins stabiel houdt, zich te blijven bewegen buiten de poorten van een geestelijke instelling. 

* als je de boeken leest voel je je nooit bekritiseerd, en je zult geen gevoel ervaren dat je ook maar iets fout doet. Alles wat je doet is goed, het kan alleen nog beter. Beter refereert hier naar een nog meer lulkoek accepteren, waarna je zult zien dat je nog dichter in de prijzenswaardige tuin danst van de schrijver. Daar wil je bij horen, want deze representeert een alwetende persoon. Goeroe

Een mooi voorbeeld ter illustratie dat spirituele aannames geen echt geloof betreffen, maar een min of meer gedwongen keus is, is wanneer je met wetenschap, bepaalde waarheden, en redenen aankomt. Dan wordt men al snel geïrriteerd en ze nemen vaak een defensieve houding aan.

"kom niet aan mijn fantasie!"

Analyse is not done! Onderbouwing van argumenten is not done! Het vormt een bedreiging met hun realiteit. Een schizofreen denkt en spreekt vaak in symbolen. Dat doet de spiritualiteit ook. Zachte woorden, zoals zielen, energieën, aura's, lichtwerkers, liefde zus, harmonie zo....Het zijn allemaal geen concrete dingen. Niet aanwijsbaar en niet tastbaar. Wel is er een grote markt voor, en deze stroom wordt continu gevoed met nieuwe ideeën en vreemde theorieën. Het meest opvallende is, dat er nooit gevraagd wordt HOE, hoe de dingen zijn zoals ze zijn en hoe dat werkt. Mechanismen worden nooit genoemd. (dat kan ook niet want zoals iemand roept Napoleon te zijn, en zoals iemand roept je aura te zien, ze zijn beiden even gek). Jammer is, dat de eerste groep denkt dat hij geestesziek is, dit erkent en hulp zoekt, en de tweede groep "denkt" van niet! De vraag is niet zozeer of ze het weten of niet, dat zal gerust wel. (het kwaad of snel geïrriteerd worden als je vraagt hoe dat kan en waarom wetenschap daar niet over vertelt) Het is meer dat er ruimte is, en deze tak van hobby echt geaccepteerd is. Spiritualiteit neemt een grote groep voor haar rekening, waarin heel veel mensen hun gekte kwijt kunnen. Eén grote cover-up. Zonder spiritualiteit puilden de gekkenhuizen uit! Daarvoor is simpelweg geen tijd en geld, en mensen moeten tenslotte functioneren, en het liefst met het idee gezond te zijn. Met het benodigde zelfvertrouwen. We kunnen moeilijk zeggen tegen al deze mensen (kijk publiek van Derrek Ogilvie inclusief) dat ze helemaal van de pot gerukt zijn, en psychiatrische hulp nodig hebben. Helaas wordt een groot deel slechts nieuwsgierig gemaakt, en dit is gelijktijdig het gevaar. Je wordt in die gekkigheid langzaam meegezogen. Je begint met een steentje om je nek, en eindigt met heel verknipte ideeën van de wereld. En je denkbeelden van de wereld, hebben invloed op je gedrag!

"De zwevers onder ons, de spiritueel begane mens, begeeft zich veilig onder een grote paraplu die hen beschermt tegen kritiek." De boeken staan zo vol van onzin, en er is geen etiket voor die waarschuwt met de tekst;

Waarschuwing! "Inhoud is nergens op gebaseerd"

Heeft een mens geen recht om te weten wat wel en niet waar is? Als alles gepresenteerd wordt als waar, hoe kan de wat minder slimme mens zichzelf dan beschermen tegen deze onzin? Sprookjes hebben hun genre, detectives hebben hun genre, ja spiritualiteit ook, alleen het woord spiritualiteit heeft helaas, (en dit is het grote probleem) niets fabelachtigs, maar wordt geassocieerd met realiteit. De lading die het woord dekt, is helaas non-fictie! Het is werkelijk menens! En DAT maakt het verschil.

Voor je het weet, sta je op het niveau van een schizofreen. Hoe werkt dit?

Copingstrategie, datgene hanteren wat uitkomst biedt. De ideeën in de spirituele boeken steunen het maatschappelijke ongemak. De onvrede die men heeft, het geringe contact, het gevoel van emotionele verwaarlozing, wordt opgevangen door de sappige schrijfstijl. Je profiteert er alleen van, als je het aanneemt. Dus erin gelooft. En om die troost in ontvangst te nemen, moet er heel veel aan de kant gezet worden, en heel veel nieuwe inzichten' voor lief worden aangenomen. Totdat je zo vervreemd bent, en deze kromme gedachten zich hebben gemengd in je semantisch raamwerk, dat je jezelf gelijk hebt gemeten aan een echt geestelijk zieke. Maar we houden het verschil over, tussen diegenen die weten dat ze gek zijn, en diegene die vinden van niet!

Etiketteren die handel!