Translate

dinsdag 28 juni 2011

De Utopia redenatie, vrij van consensus



~de tocht van sprankelende liefde, naar bederf~

Ach dat achteraf gelul, alleen de geest die niets kan accepteren, verzint oneindige smoezen. Zo is het toch? Ik zeg tegen mezelf; “Dit is het, dit is de situatie. Die is niet leuk, het was klote, maar heb gehandeld naar eer en geweten. So be it!” En wat voor prachtige hypothesen ik loslaat.., allemaal niet belangrijk. Want, zoals we weten, is leven eenrichtingsverkeer.
Die film gaat heus niet terug in tijd, om jou de boel opnieuw te laten beleven. En een ander mens, tja.., daarvoor gelden weer andere regels. Ooit de stelling geponeerd dat een mens niet van zijn fouten kan leren. Nou, hier staat ongeveer waarom niet. "mogelijk lot omzeilen is absurd"

Wat houd ik over, besluitvaardigheid, met of zonder tevredenheid. Eigenlijk, ja, winst en tevredenheid. Maar redeneren naar Utopia is en blijft aantrekkelijk, en daarom interessant. Máár het uitgaan van die Utopia redenatie en de daar geldende heerlijkheid, mag en kan nooit worden verward met deze gore klerezooi, genaamd werkelijkheid. :)

Ik groet de bastaard in u.

– die zich van geen kwaad bewust is –   

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Kritisch = analytisch