Translate

zondag 9 januari 2011

De spirituele mentaliteit

De spirituele “mentaliteit!”

Warning!!

inhoud is weinig positief. maar als je het "totaal" omarmt, neem je ook haar keerzijde. Daar dit simpelweg onderdeel is van. Het gaat mij niet om positief of negatief. Voor velen echter wel, vandaar deze waarschuwing. Hier wordt een statement gemaakt en iets verduidelijkt. Je kunt het ermee eens zijn, je kunt het ook niet. Ik hoop dat sommigen er herkenning in vinden. Echter, ik wil niemand betichten en verbeteren. Ik hoop dat deze tekst zelf tot verbetering leidt.

~Het nieuwe ultra-positivisme~


Deze houdt gestaag de kop in de wolken. Want in die wolk zie je niets, hoor je niets, en blijft de gedachte levend. De wondere wereld waarin alles goed, vredig en vooral erg sappig is. De spirituele mentaliteit lijkt haast wel al het negatieve te ontkennen. In ieder geval hebben ze er helemaal niets mee. Alles is mooi, en niets wordt onderuit gehaald. Kritiek is taboe. Dit is ook geen terrein van lering, maar meer een paradijs waarin iedereen zijn ding kan doen, zonder tegenspraak. Alles wordt onvoorwaardelijk geaccepteerd, mits je bezigheden en uitspraken in het positieve kader blijven passen, zodat je de rest niet uit die wolk verjaagd. Die wolk is namelijk fijn, en dat wil men graag zo houden!

Een vulkaan op springen

Reden van dit alles? Heel simpel. Men voelt zich van binnen rot. De ene hikt tegen een depressie aan, en weer een ander kampt met zwaarmoedige gevoelens, zoals spijt en of schuld. Dit is niet prettig, en erover praten heeft tot dan toe alleen maar geleid tot een meer bewust ervaren van deze vervelende gevoelens. Dan blijft er natuurlijk nog een ding over. We ontkennen ons gevoel, en doen alsof er niets maar dan ook niets aan de hand is, en bewegen ons in een richting die hieraan anschluss geeft. De boekjes, bomvol verzachtende woorden, geven een aai over het bange kind, wanneer men door de bladzijden gaat. De plaatjes, de kleuren, het magische, vertellen je eigenlijk dat alles dromerig is, dus ook je echte gevoelens. Die gevoelens die je min of meer dwongen deze stap te ondernemen. Maar we zitten in een roze wereld, en niets schijnt ons nog te raken, schijnt...

Als we aan chinees carnaval denken, zien we allemaal die grote wandelende, of vechtende draken van papier. Die grote koppen, die op en neer dansen. We weten allemaal dat daar een rij chinezen onder staan en deze draak voortbewegen. Zo is het ook met het ultra-positivisme. Natuurlijk zijn deze mensen niet echt positief, integendeel. Je breekt er, indien je er mee te maken hebt, (vaak onbedoeld), tot je schrik wel eens doorheen. Wat je dan ziet, is heel iets anders dan een vrolijke maan danser. Dan is die reactie die je krijgt niet vanuit de pseudo-persoonlijkheid, die van de Ultra-positivist, maar uit dat andere vakje. Dat vakje waar je liever niet inkijkt. Wat daaruit komt, is zo rot, zo akelig en vies, dat je er echt van schrikt. Het is de keerzijde van de schijnvertoning.

Positivisten-kringen (….samen sterk....)

Men is zo begaan in het likken, ophemelen van shit, mooi praten van al dat lelijk is, en zwetsen over leugens en hun goedkeuring geven aan bedrog, dat een werkelijkheid aankomt als een doodsklap.
Waar we in het echte leven verliezen, winnen we in de speculatieve.

Waarom is bedrog voor deze mensen juist geen bedrog? Waarom volgen zij die dingen die juist niet te bewijzen zijn? Waarom die ongelooflijke interesse in het onechte? En waarom is datgene wat wel waar en bewezen is, voor hun juist weer niet interessant?

“Omdat hun problematiek echt is, en als je wat echt is ontkent, verdwijnt daarmee hun problematiek”

We keren gewoon alles om! We duiken zo de fantasiewereld in, die in grote lijnen lijkt op de werkelijke wereld, maar waarin alles anders gestuurd wordt. Niet door fysische wetten en toeval, maar oorzaak en gevolg regels, veelal vanuit het bewust zijn hiervan. In deze wereld is men direct verantwoordelijk voor eigen gevoel. Wie slecht denkt, omringt zich zogezegd met duister, slechte karma, en een zwarte aura. In feite is een kwaaie kop, of chagrijnige porem overal niet gewenst, en stoot je daarmee mensen van je af. Maar zie je hoe de regels werken? Alles wat gebeurt, gebeurt in hun wereld om een andere reden. De controleerbare wereld. Dus kop in de wolken, en niets kan je nog deren.

Praktijk

De ultra-positivist, ik heb er altijd ruzie mee. Nee, dat lok ik niet uit. Nee, ik zoek geen ruzie, maar die etters interpreteren mij negatief. Ze vallen me aan met vuile woorden. Ik denk omdat mijn interesses en dus schrijfsels vaak te dicht in hun gevarenzone komen !! Dat wat ik prijs, ligt in hun ontkenning. Daar kan ik niets aan doen. Voor mij is spiritualiteit een verbreding van de horizon en een verdieping van de geest.

-Geen vlucht uit reality-

Ik prijs hen die dit delen. Ik betreur het feit, dat heel veel mensen toch ronddolen in een wereld die hiervoor niet bedoeld is. Dit geeft vervelende confrontaties, boze uitspattingen, en schrik op de gezichten van hen die door deze roze façade zijn misleid.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Kritisch = analytisch